Ah Mine'l Aşk

Aşk ...Tarifi var mı aşkın?Yoksa yaşamak mı gerekir sade?Yaşayarak öğrenmek gerekir aşkı.Bilmek...
Sade yaşamak şakı...Aşk yangınında kavrulmak...Yanıp kül olmak.Sonra külleri etrafa savurmak...Etrafa...Yeryüzünde bulunan tüm varlığa...Ah ne güzel...Aşk...Ya da güzel gibi görünüp acılar denizine atan...Acılar denizinde çırpınmak...Öyle çırpınış ki ne güzel.Ne güzel aşkın elinden ah çekmek.Tatlı bir ah...
Aşık mutlu.Aşık mesut.Görünen bu sade.Ama görünmeyen?Bizim göremediklerimiz.Görünmeyen suret.Hem ne suret?!Sarmaşık gibi aşk.Dıştan ne güzel.Ya sarmaşığın içi?İçi çürür sarmaşığı.İçi daralır...Sığmaz sanki hiçbir yere artık.Bunalır.Ama... Ama sarmaşık güzel.Aşığın yüzü güler aşk onun içini yakıp kül etse de...Çürütse de içini aşığın...Sarmaşık misali sarar her yanını aşığın...
Aşk değil mi ki Mevlana'yı yakıp kavuran? Bir o yana bir bu yana savuran...Şems'in aşkından kendini yiyip bitiren.Şems'in aşkından yanıp kül olmadı mı Mevlana?Mevlana'yı Mevlana yapan Şems'ti belki de.Şems'e olan aşkı Mevlana yaptı onu.Kim bilir?Hasılı Şems'e olan aşkını şöyle dillendiriyordu Mevlana:'Hamdım Şems gelmeden önce.Piştim Şems geldiği zaman.Yandım Şems gittikten sonra.'Evet...Mevlana'yı böylesine yakıp kavuran Şems'e olan aşkıydı.Aslolan Allah'a olan aşkıydı Mevlana'nın Allah'a olan aşkını alevlendirdiği için böylesine aşıktı beklide Şems'e.Evet öyleydiMevlana'nın Şems'e olan aşkı.Aşkın esiri olmuş Mevlana.Aşk ki ne aşk.Ah aşk...Ah minel aşk...
Ya Yunus'un aşkı?Onun aşkı Allah'aydı.Ama ne aşktı o.Ah ne aşk!Yunus'u Yunus Emre yapan aşk.Yunus Emre...Aşık olan Yunus yani.Yani aşkından Yanıp bitmiş kül olmuş Yunus.Bir de Yunus'a sormalı:

Aşkın aldı benden beni,
Bana seni gerek seni.'

İşte Yunus Böyle dillendirmişti aşkını.İşte Yunus'un aşkı...Böylesine aşktı Yunus'un aşkı...
Çölde aşk. Mecnun'un Çöldeki aşkı.Aslolan Mecnun'u çöllere düşüren aşk.Bir Leyla Uğruna Kays'ı Mecnun'a çeviren aşk.Güzel olmayan Leyla'yı Mecnun'un gözünde dünyalar güzeliymiş gibi gösteren aşk.Öyle ya.Aşk bunun adı.Aşık olduğu kişi tabi dünya güzeli görünür Mecnun'a...Sana da ...Bana da...Ona da aslında güzel görünür maşuk...Zira gözü ondan başkasına bakmz.Ondana başkasına ilişmez.Baktığı her yerde sevdiği vardır onun zaten.Her ye de sevdiğini görür o.Öyle ki Şirin için Ferhat'a dağları deldiren aşkı...Ferhat...Şirin'ine bir damla su içirebilmek için dağları delen Ferhat...İçinde,küçük görünrn o yüreğine kocaman AŞK taşıyan Ferhat..Acıya şikayetsiz katlanan Ferhat.Ferhat'a bunları yaptıran aşk.Acısı bile güzel olan aşk...
Aşığın derdi...Aşığın derdi de mi var?Olmaz mı?Dert ki ne dert .Aşığın derdi sevdiğini görmek değil.Maşuk aşığını görsün aşığa bu kafi.Sevdiğinin evinin etrafında döner durur aşık.Sevdiğini görebilmek için mi?Hayır...Aşığın istediği sevdiğinin penceresinin perdesinin biraz olsun aralanması.Aralandı ya perde. Artık gördü ya sevdiği onu. İşte bu yeter aşığa...Aşık olana . İşte aşk böyle. Sade maşuk görünsün... Bu yeter aşık olana...
Ya Yusuf ? Ya Züleyha ? Ya onların aşkı ? Nasıldı onların aşkı ? Onların aşklarında da mı acı vardı?
Evet ... Tabiî ki vardı. Acısız aşk olur muydu hiç ? Acısız aşk düşünülmez ki.Aşık olan acı çekmez mi hiç?Onlar da acı içindeydiler. Ama aşıktılar her şeyden önce.O aşk ki Yusuf'un efendisi olan Züleyha'yı Yusuf'un kölesi yapıyordu. Züleyha Yusuf'un güzelliğine esir oluyordu.Aşık oluyordu Yusuf'un güzelliğine elinde olmadan.Aşk söz dinlemiyordu çünkü. Potifar...Züleyha'nın kocası... Kendini aldatan Züleyha'yı zindana atmasına aşkı engel oldu Potifar'ın. Mısır'ın en güzel kadınına olan aşkından masun olan köle Yusuf'u zindanın karanlığına bıraktı Potifar'ın aşkı. Yusuf'a olan aşkından güzelliğini kaybetmemiş miydi Züleyha? Aşkından saçlarına aklar düşmüştü. Yüzünde kırışıklık Züleyha'nın... Bunların sebebi aşktı. Aşk ki ne aşk... Ah aşk... Ah minel aşk...
Aşk ateşinde yanıp kül olmak... O külü savurabildiğimiz kadar savurmak dileğiyle...

Ah Minel Aşk..