Ana'dolu

31 yıldır yaşıyorum,
Kelimelerin olmadığı,güneşin doğmadığı,çiceklerin açmadığı,arıların konmadığı,güvercinlerin uçmadığı,bebeklerin gülerek doğmadığı,gürültü ve sesin,tebessüm ve gülümsemelerin,aşk ve sevginin,deniz gezmiş ve aziz nesin'in olmadığı bir ülkede.
Güneş doğuyor yine,sol yanım acıyor anne,
Sence; umutla mı bakmalıyım güne,yoksa geceyi mi beklemeliyim
Yanlışı mı bulmalıyım,doğrudan önce,kaybettiğimiz onca değer üzerine,
Geleceğe mi bakmalıyım,geçmişten önce,bunca olmuş'un ölmüş'ün üzerine,
Bunca soru,bunca cevap içinde,bunca savaş bunca kavga içinde karşılıksız beni seven,beni dinleyen canım annem;
Mutfakta alırdım seni karşıma konuşurdum durmadan senin bilmediğin duymadığın onlarca kelime söylerdim sana ,sende beni dinlerdin annem. Efkarlandığımı anlardın ya da sinirlendiğimi ses tonumdan,yakardın bi sigara sende efkarlanırdın,ben kime kızarsam sende ona kızardın.Ah annem,canım annem sen seçimlerde bile ben kime oy atarsam sende ona atardın tereddütsüz.
Hep ben sana konuşurdum ,sen hep susardın,saçımı okşayarak onaylardın dediklerimi.
Bana bir bakışın vardı annem,gurur dolu,şeref dolu,onur dolu,ve en önemlisi 'ANA'doluydu.