Annesiz Anneler Günü...

Bugün anneler günü annem. Sensiz ilk günümüz, sensiz geçirdiğimiz ilk anneler günümüz...
Ama bu sefer sen yoksun işte.Boynumuz bükük,kalbimiz daha da kırık, gözümüzde daha fazla yaş, yüreğimizde buruk acı. Ve ilk anneler günü sensiz... Bir gül bile veremeyeceğim sana. Bir kere bile öpemeyeceğim o güzel kırmızı yanaklarından. Yalan geliyor ölümün be annem. Oyun gibi geliyor. Şimdi yanımızda değilsin işte. Ve sende ağlıyorsun biliyorum. Bugün elimizden gelen tek şey; mezarını ziyaret etmek olacak. Bu naçarlıkta bana çok koyuyor annem. Dayanamıyorum... Ve biliyorum ki, bugün cennetten bize bakacaksın, bizi göreceksin. Ama biz... Sadece senin hayalinel avunuyoruz. Bu beni öldürüyor annem. Hayalinle avunmak ciğerimi yakıyor. Yüreğim yanar oldu işte. Seni çok özledim.
Bugün senin günün. Gülmen gerekirken ağlayacaksın biliyorum. Ama şunu bil ki annem ; bu ayrılık bizi hergün daha çok ağlatıyor. Hele ki bugün ruhum acıyor annem. Bedenim parçalanıyor. Elimden de sadece dua etmek geliyor annem. Keşke daha fazlasını yapabilsem. Ama çaresizim işte.Elim kolum bağlı. Bugün Allahtan bir isteğim var. Seni bir kerecik bana göstersin. Bir kerecik öpüyüm. Sımsımkı sarılıyım. O güzel kokunu ciğerlerime dolduruyum. 'ANNE' diyerek haykırıyım. Bugün seni beklicem anne. Gel emi bir kerecik gel. Beyazlar sana ne kadar da yakışmıştır. Gel de bir görüyüm. Gel de bir sarılıyım. Doyasıya öpüyüm, koklayım. Bugün beklicem seni annem beklicem... Gel olurmu gel. Gel de güldür bu çaresiz yavrunu...

13.06.2006/ cumartesi