Asma Kilit

Her kilit kilitlendiği yeri korumaz. Kilitlediğini zannedersin ya boşa dönmüştür ya da kilitlenmek için naz eder anahtar önünde... Kapıya asma kilit asılmışsa yalnızlığı, hasreti özlemi kapının arkasına bırakmıştır kilidin tık sesiyle...

Kilitlediği yere göre anlam kazanır; bir eskiyen kapının dışında, bir çeyiz sandığında, emekçinin iş elbiselerinin metal dolabının nizamiyesinde... Yakınımızda... Uzağımızda...Hatıralarımızı yaşına göre kilitleyip anahtarını atmışız bir kuytu köşeye... Bir zaman diliminde açmak umuduyla tahta kapının üstüne veya yanında duran asmışız paslanmış çiviye...

Çocukluğumuzun neşeli tanelerini, kıskandığımız bayramlıklarımızın ütüsü bozulmasın diye koymuşuz asma kilide güvenerek rüyalara dalıp, uyanmışız bayram sabahlarında neşeli... Boynumuza astığımız asma kilidin anahtarıyla gözlerimizi uyandırmışız yağmurlu, güneşli sabahlarda...

Terk ettiğimiz diyarın hüznünü paslı asma kilide son kez dokunarak el sallamışız bir daha gelecek ümidiyle son kez göz yaşımızla dokunmuşuz kapı arkasında bıraktıklarımızla... Son bakışlar kilidin güveninde teselli bulmuştur, dış kapıya asma kilidi astığımızda...Sevinçlerimizi, umutlarımızı geçen zaman içinde kullanalım diye gönlümüze göre asma kilidi beğenmişiz mutluluklarımızın katresinde... Damatlığımızı, el emeği çeyizlerimizi, oyuncaklarımızı kapılara asma kilitle koruma altına almışız zamandan ve mekândan kıskanarak...

Dış kapılardaki asma kilitler hatıralarımızı canlandırır gidenlere ve gelenlere... Asma kilitle konuşuruz kapalı kapının önünde... Asma kilit emek korur, nasırlı ellerin biriktirdiği emeği saklar; sonbaharın hüznünde ... Çam kokan ambarında... Mevsimlerin değişiminde ...

Asma kilit diğer anahtarlara benzemez, anahtarı sende olduğu sürece direnir yabancı el aleme kilit sahibine umut verir, anahtarını kaybetmediği müddetçe... Bekletmez, tek hareketle paslı ve eskiyen kapıların açılmasına yön verir içeride biriken nem kokusuyla...

İç dünyamızdaki kilitler asmışız küçükten büyüğe... Çok darda kaldığımızda bir kuvvetle kırar açarız koruduğumuz şeye ulaşırız anlık sinirimizle uzayan öfkemizle...

Yıllarca hava şartlarında kalmış asma kilidi açmak zordur anahtarı olsa bile... Asma kilitte olsa günün birinde açılmak ister, özgür olmak ister kapının üzerinde olsa da ... Asma kilit; yağmura, kara ve soğuğa direnir, direnmeyi sever bir gün kilitleyen elin açacağı hayaliyle...

Ekmeğe, emeğe, sevgiye ulaşmanın yolu dış kapımıza astığımız paslanmaya başlamış asma kilidi açmakla başlar, her açılan kilit bir sonrakine götürür elimizdeki pamuk ipliğine bağlanmış anahtarlarla ... Sevgi ve inançla...

Bir zamanlar istekli / isteksizce astığımız bedenimizi ağırlaştıran asma kilitleri yanında duran anahtarlarıyla bir tebessümle açalım girelim kendi iç dünyamıza...Kalbimizin sarayına...

Asma kilitleri gönlüme intizar eyleme!
Madem kilitledin açmaya rızasız eyleme!