Beni Kötü Vurdular

Sevincin en büyüğünü yaşıyorum aldıkça her mektubunu...Sımsıcak satırların karanlık kuyulardan çıkarılmama,gülmeye yabancılaşan gözbebeklerime kocaman bir hayatın yaşam aşkını aşılamaktadır...
Sen üzülme küçüğüm duydukça çaresizliğimi...Karafırtınalar çökmesin gözlerine...Keder verici satırlarımı okuduğunda,yine eline kalemi,kağıdı al;beni mutlu kılan mektuplarını yazmayı sürdür...
Tut düşkünlerin kolundan.Yalın ayak ve başı kabak,köşebaşlarında 50 liraya ayakkabı boyayan,fırça sallayan,arılar örneği hünerli elleriyle ailesine -küçük de olsa-katkıda bulunan çocuklara sevgiyi öğret...Onlara sevinç dolu hayatı bağışla...Bilinçlenmeleri için önerilerde bulun...Söylenecek sözün,bakacak gözün bol olsun...Eksiksiz olsun yürüdüğün ak adımların...
Daha fazla efkarlar içinde düşünme beni...Daha fazla ağıtlar yakıp dökme dudaklarından...Mutluluüğun kavşağında sevince dur deme...Geçit verme acılara...N'olur aydınlığa giden yolda yenik düşme...Ben yıkılmışım bir kere...Beni kötü vurdular küçüğüm...
Yürürken yollarda,aşarken dağları,beş dakikalık molayı hak edip,bana sıcak mektuplar yazmayı sürdür.Sürdür yaşamını dostluğun.İnsanlarla kaynaş;arkadaş,kardeş ol.Dert ve sorunlarını dinle...Onlara birşeyler söyleyebilmek senin tutkun olsun...
Dar çemberler çatlasın.Genişlesin düşünce ufkun.Gerçek mutluluğa giden yolda;yeni,ümit ve sevinç dolu türküler söyle coşkuyla...
Beni düşünme gecenin karanlıklarında.Ben yıkılmışım bir kere...
Beni kötü vurdular küçüğüm...

22.11.1985/İstanbul