Bir Kuşun Kanadında Hayat

Kanatlanan bir kuşun özgürlüğe çırpınışına, semalardaki süzülüşüne, bulutlara göz kırpar gibi kanat kırpışına hangimiz özenmeyiz ki. Eti ne budu ne dediğimiz kuşlar kadar acaba biz de lezzet alabiliyor muyuz soluduğumuz havadan, içtiğimiz sudan, bereketli topraklarımızdan

Kâh bir pencerenin kenarında, kâh yüksek bir binanın kiremitlerinde 'sizin yapamadığınızı bakın ben nasıl yapıyorum" dercesine nispet yapıyor. Bazen de tüm mütevaziliğiyle yere çöküyor ve bizim tiksindiğimiz su birikintilerinden suyunu içiyor, bulduğu kırıntılarla karnını doyurmaya çalışıyor.

Gözleri; gecenin karanlığına gündüz kadar aydınlık bakıyor. En kara tüylüsünde bile karamsarlıktan eser yok.

Vurdumduymaz hatta biraz kalender bulurum onları. Kafasına göre öter kimseye aldırış etmeden, beğenen beğenir, beğenmeyen beğenmez ben şarkımı söylerim der gibi şen ve şakraktır. Deli nazarıyla bakılmaz onlara. Sesleri ruhu dinlendiren bir melodi kadar güzeldir. Bir besteye nota kadar elzemdir. Bir şaire en hakikisinden ilhamdır.

Kuşlar; kimi zaman özlemi çağrıştırır. Göçerken mevsimi gelince, mevsimsiz aramızdan kanatlanıp giderleri hatırlatır. Selam yükleriz küçücük kanatlarına, yüreğimizi koyarız üstüne, umutlarımızı takarız kanatın bir ucuna...

Her yaşın kanatlarında bazen yaralı bazen uçan bir kuş mutlaka vardır. Bir de gökyüzünü süsleyen rengarenk uçurtmalar.

Son söz olarak diyorum ki bir kuş kadar hafif olsun naif yürekleriniz ve içinizdeki özgür ruh hep sevgiye ve güzelliklere doğru uçsun.