Bir Yudum İstek

   "Diyorlar ki dost acı söyler... acıyı söyleyene dost denmez ki..! Seni sevmeyen acı söyler. Dostun sana söyleyeceği acı dahi olsa senin canını acıtmayacak şekilde tatlı dille söylemektir." 

    Merhaba Edebiyatla okuyucuları, yeni ruhlarla devam ediyoruz yolumuza. Şöyle salına salına yürürken şehrin üstünden geçen bulutlar tek tek gönderirken yağmur damlalarını bir de yağmurun yeryüzüne inişini, ardından yanağıma sinmesini yaşarken bir yandan derin düşünceler savrulup duruyor kafamda ve birden şimşekler çakıyor... Buluyorum yapmam gerekeni...

   İnsanoğlunun yaradılışındaki iradenin istek üzerine kuramını merak ediyor asi dünyam. Ne de tuhaf bir kelime aslında "istek" insana bin bir türlü şeyi anımsatma gücüne sahip kelimelerden biri. Kendi isteklerimden başlayacağım mesela bu cümlelerin yanı sıra kafamda dönüp dolaşan başka cümleler de mevcut ve bunları seninle paylaşmak İSTİYORUM. Bunu düşünmeden mi yapmalıyım yoksa ölçüp biçip ondan sonra mı yazmalıyım bilemiyorum. Cümleler kafamda öylece boşlukta asılı duruyor. Senin için hangi düşünceleri tutup buraya yazacağımı düşünürken birden aklıma şu geldi: "Neden ne yazacağımı düşündüğümü yazmıyorum?" Evet, fark edeceğin üzere şu an bunu yapıyorum. Senin için neler yazabileceğimi düşünüyorum dostum. Bulabilirsem acı bir şeyler. En iyisi ben anlatmaya başlayayım. 

   Bir zamanlar, ee tabii ben gençken bir edebiyat öğretmenim vardı ki dillere destan şimdi saçları ağarmıştır,  yılların öğretmeni. -yıllar sonra yazmış olsaydım bu yazıyı yine böyle mi yazmak isteyecektim ? Buna ancak yıllar sonra okuduğumda karar verebilirim- O öğretmenim bana veda ederken bir şeyler yazmıştı, karşıma her çıktığında yazısını hatırlıyorum ve açıkçası hala çıkarmam gereken anlamı çıkarabilmiş olduğumu düşünmüyorum ya da anlamak istemiyorum " Kendi dünyanın lideri olmak liderlik ruhuna sahip olmaktan daha evla mıdır? Bunu bilen insan olmak isterdim..." Gerçekten kafa karıştırıcı değil mi? Fark ettiysen burada da bir istek var. Tabii okumak için okuduysan anlaman mümkün değil. Gerçekten okuduysan anlamışsındır. Bilen insan olmayı istemek zor olsa gerek. Bir de insanın isteyip de yapamayacağı şey yoktur derler. Bu söz ne kadar doğru? Fikrimce insan her şeyin sahibi olamaz. Her insan kendi kişilik ve karakterini göre doğar. İnsanın istekleri zaten yapabileceği, kendine yakın olan kadardır. Bu bağlamda söz doğru kabul edilebilir. 

Dalga geçerim kimi zaman da

 O da benim vazifem

Bir baş düşünürüm başımda 

Bir mide düşünür midemde 

Bir ayak düşünürüm ayağımda 

Ne halt edeceğimi bilmem 

Orhan Veli'nin dizeleri ile bitirmek istedim yazımı. Bu dizelerin yazı ile ne ilgisi var diyorsan deme. Ne halt edeceğimi bilemiyorum çünkü. Düşünerek yazılmadı bu yazılar. Fikrimce düşünülerek yazılan yazı, yazı değildir . Zihnime baktım boşlukta savrulan tüm kelimeleri tutup buraya attım. Senin için... Ve kendimi senin için ifade ettim. En son cümleme  kadar takip ettiysen ne mutlu bana. Bu arada ben liderlik ruhundan vazgeçip edebiyatın bir parçası olmayı başardığımda evlâ olana ulaşacağım. Bu da benim vazifem. Aklımı saldım buraya, koşturup dağıttı kelimelerimi. Bir başka sohbette görüşmek üzere.