çaresizsem mahkumumdur mahkumsamda bil ki,demir parmaklıklardayımdır.

Hasretin bir dağ gibi yakıp kavurur gülyüzlüm beni sana gelmek isterim lakin bırakmaz demir parmaklıklar beni. Öyle özledim ki, sindiremem bu dört duvarı yüreğim, çılgınca seven kalbim kalbinden yoksun her acı beni bulmuş her sancıyıda unutmadım benliğimi yoksulluklara soksada canımda sensin cananımda tutsaklığın bendini çiğneyemedim,aşamadım gülyüzlüm bu demir parmaklıklar şahidim ki,seni sensiz yaşıyorum imkansızlıklar olsada gönlüm susmaz biraz buruktur eşim dostum olmasada bir tanrım var birde sen varsın bu acılı yüreğimde.

Kaç gecedir uykularıma yenik düşüyorum sıradan bir insan olsamda ben seni çok seviyorum ellerim tutmaz ayaklarım yürümek,gitmek istemez üç beş adım sonra gidilecek bir yerde yok ki, hemen susarım hemen kızarım kendi kendime sıkılırım bunalırım uzun uzun yürüyebilsem keşke sokakları görebilsem ay ışığını en çokda seni görebilsem.

Her gün saatleri kazımaktan bıktım usandım duvarda yer kalmadı şiirleri ise yazacak yerim kalmadı istedim ki, kalbim dediğim sevdiğim insan okusun gülyüzlüm sen de yoksun işte bu canım söyle! bileyim sensiz ne eyler gelmez oldun kanayan gönlüme su serperdin eskiden şimdi sustu, telefonun sustu,o ellerin bir mektupda çok gelmiş anladım ki bana ben seni sen olduğun için değil seni yüreğime eklediğim için sevmiştim.

Kabus dolu buralar hergün biri giriyor biri çıkıyor burada kuş cıvıltısından tut ki, bir balığın yüzüşüne kadar öyle özledim ki,inan bana sen bambakaşın hergün özlemin buram buram kokun verdiğin havlunda kokluyorum bir an olsun seninle sanıyorum kendimi sana sarılıyor gibi uyuyorum hayatım.

Bir gün gelecek ki, bu demir parmaklıklar açılacak ve kavuşacağım sana ellerim ellerini tutacak gözlerim usanmadan sana bakacak bugün için inan ki, herşey senin için sabredeceğim seni bil ki, çok özledim bil ki, sensiz bu ömrü dört duvar arasında geçirmekteyim.

Ağlama gülyüzlüm duyan olur.
Ardından sırıtırlar söz olur.
Unutma bir gün bu canda affolur.
Hakkını helal et!
Belki olurum belki olmam
Bu yürek kaybolur.

Yıllarım geçti burada sadece her yaprak dalından düştüğü gibi değil yüreğimde bir aşk yüreğimde bazense kahpelere taş bağlamakta anmaktayım. Gülyüzlüm sensiz ben ne bahardayım nede yazdayım kurumuş dal gibi sadece beklemekteyim. Yıldızlarım eskisi gibi düşmüyor günlerim eskisi gibi geçmiyor bir uçurtma bile şu gönlüme çok geliyor.Aşkına pervasızca başlamıştım şimdi delicesine özgürlüğümü beklemkteyim.

Bütün yıldızlar gecesine kavuşsun
Bütün aşklar sebebiyle takışsın
Bütün mahkumlarsa sevdiğiyle barışsın
Bu ömür bitmeden önce;

Eğer bir ömür tutsaklık varsa tek isyanım özgürlüktür arkadaş bekle bekle nereye kadar sebebin belli ki çok arkadaş sıradışı hayaller,sıradışı insanlar bağrına bir çıban daha sokar arkadaş.

Ben sensizsem sensizliğide yaşıyorum demektir.Ağlasamda,sızlasamda sadece senin için savaşıyorumdur unutma! gülyüzlüm bir gün bitecek bu hasret birgün dört duvar yıkılacak ve içinden ben çıkacağım.AŞKIM

07/05/2011
10:00