CEFA

Mutluluk iki kişilikti ve yalnız mutlu olunmuyordu, sevdiği değer verdiği bir insan ile, güzel bir yuva kurma hayalini kuruyordu asuman, asuman sevdiği ve çok değer verdiği meteyi bir gün dahi görmeden Dayanamıyordu, o gün asuman için en zor gün haline geliyordu, adeta hayat duruyordu, saatler sanki hiç hareket etmiyordu. Mete de asumansız zaman geçirmekten nefret ederdi, biran önce düğünü yapalım diyorlardı mete ile asuman.
Sensiz bir gün daha geçirmek istemiyorum, sensiz yaşamanın bir anlamı olmuyor, hayatım sensiz zindana dönüşüyor diyordu mete .
Asuman bu güzel sözleri duydukça çok mutlu oluyordu ve dünyanın en mutlu kadınıyım diye düşünüyordu.


Kısa bir sure sonra nihayet evlenmişlerdi mete ve asuman, mutluluklarına diyecek yoktu, evlilikleri çok iyi gidiyordu.
Aradan bir yıl geçmişti bir çocukları olmuştu, asuman hem anne olmanın, hem de sevdiği insana kavuşmanın mutluluğunu yaşıyordu.
Zaman o kadar hızla akıp gidiyordu ki asuman hiç farkında değildi, onun için sadece oğlu ve eşi vardı, gözü başka hiç bir şey görmüyordu, mete nin değişeceğini hiç düşünmemişti, oysa mete çok değişmeye başlamış tı ama asuman bunun farkında değildi.
Ta ki o gün, mete ye
- kaan ın sütü bitmiş gidip alabilir misin?
Dediği gün, işte o gün mete nin ne kadar değiştiğini anlamıştı, o gün asumana tokat üstüne tokat atmıştı, ağzına gelen küfürleri, aşağılanmaları peş peşe sıralamıştı, asuman yediği tokat acısından çok, metenin ona aşağılayıcı sözlerden, hakaretten yüreği yanıyordu.
Aşık olduğu, delicesine sevdiği insan, nasıl bu kadar gaddar laşabilirdi ?, nasıl bu kadar vicdansız olabilirdi ?
Asuman büyük bir çıkmaza girmişti, ne yapacağını bilemiyordu, bir yanda canının bir parçası kaan, bir yanda da çok sevdiği ve tüm hayellrini, geleceğini adadığı eşi mete.
Vaz geçmek çok zordu asuman için, belki düzelir diye umut ediyordu ama umduğu gibi olmadı, gün geçtikçe metenin hakaretleri ve gösterdiği şiddet, daha çok artıyordu.
*******************************





Asuman kaan ve mete için her zorluğa katlanırken, mete için her fedakarlığı yaparken, mete ise sanki bambaşka bir mete olmuştu, sürekli asumana sesini yükseltmeye başlamıştı, olur olmaz bahanelerle asumanı azarlıyordu, her defasında asuman neye uğradığını şaşırıyordu, mete den böyle bir şey beklemiyordu,
eski mutluluktan eser kalmamıştı, asumanın her günü ağlamakla geçiyordu, çektiklerini ailesine anlatmaya çekiniyordu ve utanıyordu, çünkü mete ile evlenmesini ailesi pek onaylamamıştı, asumanın ısrarıyla bu evlilik gerçekleşmişti bu yüzden utanıyordu çektiklerini ailesine anlatmaya.
tek sırdaşı arkadaşı Rüveyda ve handeydi, her şeyini hande ye ve Rüveyda ya anlatıyordu, Rüveyda ve hande de asuman için çok üzülüyorlardı, asumana fikirleriyle yardımcı olmaya çalışıyorlardı, ellerin den başkada bir şey gelmiyordu.
Hande ile Rüveyda asumana nasıl yardımcı olacaklarını düşünüyordular.
-asuman ve mete büyük bir aşkla evlenmişlerdi ama ne çabuk aşkları bitti buna şaşırıyorum Rüveyda
-aşk karın doyurmuyor handeciğim
-bence de öyle, baksana mete asumana çok aşık ama asuman çocuğuyla sersefil ve perişan, hem de şiddet görüyor bu aşktan ne anladık

-aslında hep aşkın peşinden git derler, bu feda kalığı da hep kadınlar yapıyor, biraz da erkekler feda karlık yapsın, bence aşk da bir yere kadardır hande
-evet aşk her şey dır derler, hayır aşk her şey değildir, aşk bir şeydir, aşk her şeyin çaresi değildir, para olmayınca aşk olmaz, para gibi aşk da geçicidir, heveslerde geçicidir, kalıcı olan sevgidir,
Bir insan aşık olur, aşkı için ölmeyi bil göze alır, ne yapar ne eder aşık olduğu insan ile evlenir, çoluk çocuğa karışır, artık tek değil, birkaç insana bakmak zorundadır, neye yetişeceğini bilmez, önceleri tek derdi aşk iken, şimdi derdi para ve çalışıp çabalamak olur anlata biliyor muyum Rüveyda m
- ama bazı insanlar güçlü dür, hem rızkının peşinden koşar, parasını da kazanır, eşini ve çocuklarını da mutlu eder onlara olan aşkını da ihmal etmez
-haklısın ama her insan öyle yapmıyor, bu dünyada vicdan sahibi olan insanlar kadar, vicdansızlarda var mal esef
-Doğru
-aslında kadına yapılan şiddeti hepimiz görüyoruz ama hep sessiz kalıyoruz, şiddet gören tek asuman değil, dünyada kadınların çoğu Şiddet görüyor
Artık bu şiddete dur demeliyiz, biz kadınlar olarak hakkımızı savunmalıyız ve bir birimize destek olmalıyız.
*************************


***************
-Bu hayatta hep acı çektim, kahroldum bir günüm bile mutlu geçmedi, Neden, neden böyle bir hayatı yaşamaya mahkum oldum? Ben nerede yanlış yaptım hande?
-senin en büyük yanlışın hep susuşun asuman
-Nasıl yani?
-Asuman cim, eşin kötü davranıyor, sana şiddet gösteriyor sen üzülüyor ağlıyorsun ama hep susuyorsun, acılarını hep içinde yaşıyorsun
-Ben ne yapabilirim ki?
-Her zaman kendini savunmalısın, hakkını aramalısın
-çok çaresizim
-Sen çaresiz değilsin asuman, çaresizlik diye bir şey yok, derdini anlatmayan derman bulamaz
-kime anlatayım, kime söyleyeyim derdimi? anlatılacak gibi değil
-Annene anlat malısın, babana anlatmalısın ailenle paylaşmalısın çektiğin acıları zorlukları
- utanıyorum anlatamıyorum
-Böyle şiddet görmeye devam mı edeceksin?
-kaderimde şiddet görmek varmış demek ki, mecburen çekeceğim
-aslında çektiklerin kader değil, ALLAH hiç kimsenin zulüm e uğramasını istemez, ALLAH çok merhametlidir
-Peki çektiklerim kader değil de nedir?
-Çektiklerin senin derdini anlatmamandan kaynaklanıyor
-hem utanıyorum sonra ailem ne der
-sen neden utanıyorsun, sana şiddet gösteren eşin utansın, bir kadına el kaldırmayı kendine nasıl yakıştırır
-karar verdim gidip her şeyi aileme anlatacağım, ne derseler desinler onlar benim ailem, beni sokağa terk edecek değiller herhalde, teşekkür ederim hande, uyanmama vesile oldun






-Önemli değil asuman, senin mutluluğun hepimizin mutluluğu,
yeter ki sen bu şiddetten kurtul, elimden ne gelirse yapmaya hazırım
-sağ ol arkadaşım iyi ki varsın, iyi ki yanımdasın.

Artık asuman kararını vermişti, mete nin eziyetlerine katlanmayacaktı.
*******************


Asuman ertesi gün gidip ailesine her şeyi anlattı, metenin ona uyguladığı şiddeti anlattı, asumanın annesi gülistan ve babası şevket hüngür, hüngür ağlamaya başladılar
- kızımız neler çekmiş de biz fark etmemişiz
-Asuman kim bilir ne acılar çekmiş şevket, ben nasıl anlamamışım
-kızımızı o kadar nazlı büyüttük, onun hiçbir zaman üzülmesine müsaade etmedik, o nu bir çiçek gibi sevgimizle büyüttük,
El oğlu ona acı çektirsin, şiddet uygulasın diye kızımızı büyütmedik
-Artık asumanın o adamın yanına gitmesine, şiddet görmesine müsade edemeyiz şevket
-Haklısın gülistan, biran önce asuman boşanma davası açsın, ne gerekiyorsa yaparız, asumanın arkasındayız ve bir daha o eve dönmesin, ben ömrümün sonuna kadar kızıma bakmaya razıyım.
-canım kızım ben senin bir daha acı çekmene dayanamam
-meteden boşanıcam ama ya kaan ı bana göstermese, ben kaan sız ne yaparım anne
-göstermek zorundadır hiç korkma kızım
**************************

Mete ne kadar karşı çıksa da, asuman verdiği karardan vaz geçmedi, bütün aşkını sevgisini kalbine gömerek verdiği kararın arkasında durdu, Asuman ile mete kısa bir sürede boşandılar.
Asuman çektiği bütün eziyetten ve şiddetten kurtulmuştu, hayatında artık onu inciten, ona şiddet gösteren mete yoktu, her akşam eve gelir gelmez onu üzen insan hayatında değildi artık.
Asuman annesine anlatıyordu duygularını
-Anne keşke daha önce bana uygulanan şiddeti anlatsaydım, o kadar acı çekmezdim, o kadar yıpranmazdım, o kadar gözyaşı dökmezdim, aslında ben cehennem hayatı yaşıyordum ama çevrem ne der, ailem ne der diye çektiklerimi anlatmaya utanıyordum, bu yaşadıklarım bana büyük bir ders oldu
-ALLAH ın, sana verdiği can ı, sana emanet ettiği bedeni hiç kimsenin incitmesine müsaade etmemen gerek, sırf aşık sın diye o insanın şiddetine katlanman gerekmez, senin aşkını hak etmeyen biri için kendini feda etmen hiçte doğru değil, ya sana daha kötü bir şey yapsaydı, canına kast etseydi, yüce yaratan seni korumuş, mete sana başka kötülükler yapmadan, ondan boşanmışsın
-haklısın annem, ben Metesizde mutlu olabiliyormuşum, mete hayatımda olmadan da ben yaşayabiliyormuşum, hayatımda başka güzelliklerde varmış ama ben bunların farkında değilmişim, ben başımdan geçen bu acıları, gördüğüm şiddeti başak insanlarla da paylaşmalıyım, belki benim gibi şiddet görüp, sırf herkes ne der? diye çektiklerini gizleyen eşinin şiddetine eziyetine katlanan kadınlarada bir cesaret olur.
Asuman yaşadığı şiddeti çevresindeki kadınlara anlatarak cesaret veriyordu, şiddet gören kadınlara destek olmak için elinden ne gelse yapıyordu.
*************************
Kadınlara, kızlara şiddet gösteren, babası yada amcası dayısı, abisi dedesi her kim olursa olsun, hiç kimsenin zulmüne, eziyetine baskısına, şiddetine katlanmamalı ve katlanmak zorunda değiller,
Bütün kadınlar güçlüdür, ama bu güçlerini duygusallıklarıyla, yok etmeye çalışırlar, onlara şiddet gösteren birine dahi, merhametle yaklaşırlar, hiç kimseyi kırmaya incitmeye kıyamazlar, çünkü her kadın da her kız da bir anne yüreği var ve her kadın her kız bir anne yüreği taşır, bu sevgi dolu yürekleri acımasızca kıran inciten de ne yazık ki, bazı acımasız merhamet yoksunu erkeklerdir,
böyle acımasız erkeklere ve onların şiddetine dur demeliyiz
kadınlar bir birilerine destek olmalı, çünkü hiçbir kadın çaresiz değil, çare bulmak insanın elinde, kadınlar 'çaresizim' diyerek çektikleri şiddeti kabullenmemeli, çektikleri acılara, zulümlere, boyun eğmemeli, bu şiddete dur demelidir ve demeliyiz.
********************* Rukiye Gül Bakırhan****************