Dirilişten Destana

Güneşin batışı her zamanki gibi bulutların renginde belliydi parlak ve diri... Martılar denizde... Çocuklar evde mutlu, babalarının yanında, annenin kucağında.. Gündüzün sıcaklığı aksam serinliğe teslim etmiş gökyüzünde yıldızların altında...

Gelen ses kulak zarını delmiştir. Spikerin haber okur gibi,'...El konuldu! " Kabus perdesi çekildi görünen her şeye... Bedenlere ilk giren sıcak kurşun oldu kalbin tam ortasına sapladı... Yüzlerdeki ifadeler değişti; bakakaldı gözlerin gördüğü noktaya... Baştan aşağı donakaldı bedenler, ciğerler yandı; kaynar suyun sıcaklığında.. Hareket eden ellere, ayaklara kramp keskin ağrılar girdi kasların en sağlam yerine...

Dizlerdeki güç kuvvet bir anda kesildi, bedenler kendini olduğu yere bırakıverdi aniden bastıran soğuk terle beraber... Dönen baş döndükçe dönüyordu gelen sesle direnen gözlerin ağırlaşan kapaklarıyla... Bir anda dünya tersine dönmeye başladı gözlerden akan yaşlarla... İşgal altındaki umutsuzluklarıyla...

Ağırlaşan bedenler kalkamaz oldu; söylenen sözün etkisinde 'El konuldu!'Dünya kararmaya başlamıştı sıkılan yumrukların isyanında... Yüzler yargılar birbirlerini... Hayır, olamaz! Nasıl yani? Soruların cevaplarının arandığı anlarda... Şaşkın yüzler birbirlerine anlamaya çalıştı çelişki yumağı içinde...

Umutların bittiği anda, bedenlerin kalkamaz olduğu vakitte selalar yankılanmaya başladı şehrin tüm minarelerinde... Gökyüzüne ulaşan selalar bir su oldu susayan yüreklere... Daralan nefeslere... Damarlardaki soğuyan kan hücrelerine...

Başkomutanın sesiyle dirilişe kapılar arandı karamsarlaşan yüreklere... Sarsılan bedenlere, dona kalanlara, umudunu yitirmiş olanlara... Aman Allahım! diyenlere... Tekbir sesleri yankılanır gecenin ortasında bastıran karanlıkta... Dalgalanan ayyıldızlı bayrağın tutulan ellerde... Haykıran yüreklerde...

Dirilen bedenler sokaklarda, tankın namlusunda, paletin altında, sıcak namlunun hedefinde... Yürekler korkuyu yenmiş yaşlı genç bedenler ölümüne koşarcasına... Zalimin karşısında siper etmiş bedeni gözü dönmüş kahpelere... Vatanlarını satan hainlere... Halkına silah doğrultan gözü dönmüşlere...

Gecenin sabahıyla beraber hainler gösterdi maske altındaki çirkin yüzlerini hayasızca... Utanmadan bedenlerindeki biriken kirli çamaşırlarıyla... Küstahça sinsi bakışlarla... Vatan evladı sahip çıktı emanet vatanına... Dün olduğu gibi geleceğine... Halk tarih yazdı, karanlığın bastığı sıcak gecede... Tükenişte...

Millet unutmayacak bu şahlanış dirilişinde... Tarih yazdı, yazmaya devam edecek tarihin sayfalarında... Şehitlerimizin kanında, gazilerin yarasında, bayrağımızın gölgesinde...

Vatan sağ olsun! Vatan sağ olsun! diyecek hep birlikte, her yaştan...

Bu millet diriliş destanını unutmayacak, unutturmayacaktır;

Çanakkaleyi, kurtuluş mücadelesini unutmadığı gibi...