Elinin Avuçlarımdan Kayışı

Bugün doyamadım sana biliyor musun. Elinin avuçlarımdan kayışı dokundu bana.
Yine yandı canım...
Gidişin,
Küçük vedalara kucak açtı yine. Hep yanımda olmalıydın oysa sen.
Bir 5 dakika daha kalmalıydın en azından.
Arkandan bekledim biliyor musun. Bindiğin minibüs gözümün görmediği kadar uzaklaşana kadar bekledim o durakta. Sonra döndüm arkamı yürüdüm. Kırıp dökesim vardı, ha birde ağlayasım vardı. Doyamadım bugün sana sevgilim. Seni neden bu kadar çok sevdiğime de anlam veremiyorum artık. Alıkoyamıyorum kendimi senden. Yazmaktan da bıkmıyorum. Kelimeler yetmiyor anlatmaya seni.
Sadece içimi döküyorum işte...
Sarılışın, kokun, ellerin ve birde sonsuzluğa götüren bakışlarınla anlam kazanıyor hayat.
Bil istedim...