Eskimiş Bir Mektup

Yine mazinin arka sokaklarında dolaşırken bir de ne göreyim ? Aaa eskimiş bir mektup çıkmasın mı önüme ? Üstü başı toz toprak içinde. Nerdeyse yırtılmaya dönüşmüş. Vay be dedim kendi kendime. Bir zamanlar, postacıların ellerinde gezerek iletilmek istenen duyguları sahiplerine teslim edilen meşhur kağıt parçası. Şimdi bana şunu dediğini duyar gibi oluyorum. ' Şimdi kağıt parçası olduk öyle mi ? Hani ben sizin tercümanınızdım ? Oh, şimdi akıllı cep telefonları çıktı, onunla sevdiklerinizle istediğiniz zaman haberleşiyorsunuz. Öyle ya, bana ne gerek kaldı ?' Dur hemen dellenme. Kağıt parçası mı dedim ? Gerçekten özür dilerim. Gel, seni bir koklayayım. Oooh hala mis gibi buram buram hasret kokuyorsun sen. 

Kim bilir, asker mektubuydun belki. Hani annesine ayrı, babasına ayrı, kardeşlerine ayrı, sevdiğine ayrı sekiz on parağraflık duyduğun o derin hislerdin. Hani, nasılsınız iyi misiniz ? Sizler de beni soracak olursanız, ben çok iyiyim diye başlayan alışılmış ve unutulmaz bir yazıydın. Kim bilir, gurbetteyken köyüne nişanlın için, eşin için satır satır dökülen aşktın. Kim bilir belki de bir ayrılıktın. İki gün telgrafta takılıp kalsan, merakla beklenilen bir misafirdin. Yaa, sen işte böyle değerliydin aziz dostum. Söyle, hiç kağıt parçası olur musun sen ? Barıştık değil mi ? Hadi hadi barıştık...

Evet, sen hala değerini yitirmemiş, o nefis hasret, sevinç, aşk kokularının tazeliğini kaybetmemiş bir vefalı dostsun bizim için. Her ne kadar modalı, markalı, pahalı telefonlar çıksa da. Her ne kadar istegram, watshap vs. çıksa da. Her ne kadar görüntülü konuşma dahi çıksa da. Sen şimdi bakma onlara. Meydan okuyacak hala bir gücün var. Onlar yokken kim vardı ? Tabi ki de sen vardın. Senin bir de zarfın olacaktı be azizim.  Hah buldum işte. Onu da iki üç metre arkana atıp gitmişler. Kim gittiyse artık. Dayanamayacağım, seni zarfın içine koyup evimin baş ucuna asasım geldi. Yarın ilk işim, hayallerime göndermek olacak  seni. Ona yazdığım kısacık satır sözler var. Öyle yağma yok. Şimdilerde bir EYT çıktı, sen de takıldım ayağına emekli mi oldun sandın ? Yok yok, görevin daha bitmedi. Bunu bir kez bil...