Galaksiyi Kurtarmak

Saat tam olarak;

03:54:54

Kimliksizliğimin sınırlarımı zorladığı gecelerden birindeyim. 

Beynimde karıncaların evlerine taşıdığı erzakların telaşı var. Sadece içgüdüsel dürtüler.. 

Kendimi nefes almak gibi doğal ve dürtüsel sevinçler dışında tutmaya çalıştığın bir an...nefesimi tuttum...

Başlarda içimde yeşeren özgüvenin gölgesinde dururken, her şey kontrol altındaydı. Sanki sonsuzluk içimde geziniyordu...kararlı ve kendimden eminken, ufak ufak gelen kıyametimi hissediyordum ama umursamıyordum.

Nefesim ciğerlerine kilitlenmiş bekliyordum. Sanki tüm kışı geçirebilecek erzağım varmış gibi rahat ve sakindim. Etrafındaki tüm dünyanın saniyeler içinde yıkılıp gidebiceğini inkar edebileceğim kadar inkar edecektim. Bu anın tadını uzatabileceğim kadar uzatacaktım. 

Boynundan yukarıya doğru tırmanan hayatta kalma heyacanını yok saymalıydım. Rengimin değiştiğini görmezden gelmeliydim. 

Asırlar geçmişti sanki. Ne büyük, ne görkemli bir savaştı bu verdiğim. Hatta neredeyse nefes almadan yaşayabileceğime inanacak kadar Tanrı kompleksine tutulmuştum. 

Rengim ve vücut ısım giderek artıyordu. Son ve en büyük galaksi savaşıydı sanki bu.Hatta evrenin geleceği ellerimdeydi. Direnmek, imkansıza karşı mücadele vermek, bu işte bu bendim. 

Yüzüm asla olmaması gereken tüm renkleri tek tek yüzeyinden geçiriyordu. 

"Ha gayret" dedim. 

"Ha gayret...evet işte başaracaksın, tüm evreni kurtaracaksın... dayan" diyordum sürekli içimden...

Artık bilincim karıncaların ta kendisi olmaya başlamıştı. Beynimde binlerce karınca,etrafa koşturmaya başlamıştı. Ellerim, evrenin başka bir gezegenine geçiş yapıyordu. Gözlerim ise Tanrı'nın evine bakıyordu;saf bir ışık ve içindeki karanlık noktaya...

Ve bıraktım içimde tuttuğum her şeyi...

Elimden gelenin en iyisini yapmıştım. Ciğerlerim patlamak üzereydi hatta belki de bu savaştan birkaç yırtık bile almış olabilirdi. Kendimden gurur duyarak masaya bıraktığım saate baktım. Gurur tabloma....

Saat tam olarak;

03:54:55....

Tüm evreni kurtarmak ....ya da tüm evreni yıkmak...dedim..

Sustum...çünkü diyeceklerim için galaksiyi kurtarmaktan daha çok zaman lazımdı...