Günaydın

Kalbimin iç cephesinde asmalı bir konak var .Bir de büyük bir kamelya dostlarımı orda ağırlıyorum.Mutlu olmak serbest .Üzülmek yasak .Gün ışığı savrulurken karlı tepelerden ben yüreğimin yokuşlarında kendimle vuruşuyorum. Henüz hiç bir şiire yada şarkıya dahil olmadım.Yalnızca şarkılar beni çaldı şiirler benden bahsetti .Hem okudum hem dinledim ... Birde içten içe inim inim inledim. Olsun şikayet etmiyoruım. Her zaman ben kendimle konuşurum, hala anlatmadığım çok şey var kendime .. Kendimle başbaşa kaldığımda bir ara anlatacağım. Mesela bu gece hüzünlüydüm, gönlümün bahçesinde bir kuş çırpınıp durdu . Uçmak istedi uçamadı neyse yaralarını alçıya aldım .Biraz su ve ekmek parçaları verdim .. Şimdi biraz daha iyi . Öyle ya olur böyle durumlar.. Yine şafak söktü dünya kimbilir hangi umutlar için uyandı ...Umutlar gerçek olsun diliyorum. Ha bu arada aynaya baktım yine çok güzelim . Çok şükür övmüş yaratmış Mevla.. Kimseyle alıp veremediğim yok. ben kendi işimle meşgulum daima, zaman zaman bazı olumsuzlukları fark etmiyor değilim ancak fark ettiğim olumsuzluklara zamanımı harcayamam . Ben bu dünyaya geldiysem iyilik için insanlık için dostluk için güzellikler bırakmak için geldim.. Gelişime rahatsız olan varsa da o onun sorunu .. İnanır mısınız , hayat enerjim dünyaya yeter . Yüreğimle gidiyorum gittiğim her yere ..Gün boyanırken güneşe sizlere selam ve sevgilerimi gönderiyorum... Yine görüşmek üzere efendim ...