Günlükler I

...

Büyüdüğümüzü, yavaş yavaş kemale doğru gittiğimizi, hayat ve kader denen şiirin temposunun hiçbir zaman birbirini tutmayacak kadar "tutarsız" görünmesine rağmen tutarlı olduğunu ve o tutarsızlık perdesinin altında mükemmel bir tutarlılık olduğunu ve "asimetrinin kaotik güzelliği"nin bu kadar simetrik ve uyumlu hale getireni zıtlıkları birbiri içine geçireni yeni fark ettim. Hayat denen şiirin bir aruzu diğer aruza benziyor ama asla birbirini tam olarak tutmuyor. Ben ise bu zıtlıkların iç içe geçtiği -aynı antimadde ile maddenin buluşmasından çok büyük bir yıkım fakat uygun ortamda çok güzel bir görsel şölen çıktığı gibi- görsel şöleni seyretmekteyim...

https://youtu.be/CY29JlyAH7c?si=Pi9id4R4Z91YxwYd