İçinden Veysel Geçen Şehir

Bir gurbetin nikotin kokulu vaktindeyim. Şehrimin kokusu tütüyor burnumda... Kızılırmak'tan bir Veysel türküsü çağıldıyor, Mısmılırmak sularında balık olduğum günleri bir de çocukluğumu özlüyorum. Tuhaf bir yükseklik korkusu sarıyor bedenimi, sanki alelacele yukarı tekkeye doğru koşuyorum...

Şimdi bir hastane odasında bütün yalnızlıklarımla başbaşayım. Doktorlar geliyor peş peşe kalbime bakıyorlar ama, içimdeki cam kırıklarını görmüyorlar. Gözlerimden serçe sürüleri geçiyor, anamın yoksul ninnisi düşüyor eskimiş yüzüme üşüyorum...