Kadim Dostum

Sonbaharlar hep hüzün vermistir bana.Sanirim yemyesil olan yaraklarin ,sararip sonradan dallarina teker teker vedasi beni etkileyen.Anlayamadigim anlatamadigim ama hep hüzün veren duygu bu..Aglamak isterim istemsizce,farkinda olmadan bir kac damla gözyasi gelir gözlerimden,nedensiz duygusallasir, nedensiz hüzün kaplar yüregimi...Ama bazen sonbaharlar hüzün vermiyor insana mesela sonbaharda dogan bir bebek nasilda sevinci yasatir geldigi haneye.gözyaslari bu defa hüzünden degil sevinctentir orda.Iste simdi bende böyle bir olayi anlatmak istiyorum size dilim döndügünce.....Mevsim yine sonbahar ve etraf geldi gelecek diye beklenilen kisin hissedilmesi ile cok soguk.Yapraklar dallarina vedasinin son demlerinde..Ekim ayinin son günü yil 1962..bir bebek dogdu dunyaya, cigliklari duyuldu ilk,, disarda bekeyen babayi duyulan ciglikla karma karisik bir duygu kapladi,hele anne onca sanciyi unutmus bebegini gögsüne almis sevincten agliyordu.sarilmisti yavrusuna bakmaya bile kiyamiyordu.Baba kostu geldi hayat arkadasinin yanina gördüklerine inanilmaz bir sekilde bakti,onca zaman yolu beklenilen yavrulari gelmisti dunyaya.ikisinin bir parcasi sevgilerinin mevvasi idi bu.Disardaki son bahar hüznü coktan unutulmus sevincler yasaniyordu..Ilk göz agrilari yavrulari canlarindan bir can dunyaya gözlerini acmis saskin yorgun ama yine bildik tanidik bir yerde yatiyordu...Günler aylari kovaladi.aylar yillari,,bebek büyüdü,,, sonrasinda dört kardesi daha oldu.O hep abi idi hep sorumluluk onda idi,kücük yasta omuzuna abi olusundan yükler binmisti.Koruyup kollamak hep onun görevi oldu.Zaman sular gibi gelip gecti okul vakti geldi catti.ilk okul, orta okul derken askeri okula gitti asker olacam diye kafasina koymustu.Ankarada Askkeri okula basladi.Yuvadan ayrilmis hayata tek basina adim atmisti.Her adimi saglam ve kendinden bir okadar emin atiyordu.Basarili idi okuldada ve artik genc bir delikanlida olmustu,kani kaynamaya baslamis ve 1983 yilinda güzeler güzeli bir kisa asik olmusdu,kizda buna tabikide,onu deliler gibi sevdi.Evlenmeyi kafasina koymustu adini zeytin gözlüm taktigi kizla, ama kizin ailesi karsi cikti buna.Istemediler evlenmelerini neden olarakta kizin hasta olusunu göstermislerdi.Ohasta evlenemez demislerdi,Onlar sevdalarina inandilar,sevdalari ile üstesinden gelceklerine emindiler ne kadar ugrastilarsa aileyi ikna edemediler.Ama iki genc birbirinden ayrilmadi aksine sevdalari dahada güclendi.Ve okul bitti genc artik yagiz bir astsubay olmustu.Babasinin onuru Annesinin gururu idi.Ilk göz agrilari büyümüs ve asker olmustu.Görev nedeni ilede Urfaya tayini cikti ve gitti.Sevdasini ardinda birakarak ama yüregini sevdasina teslim ederek.Ama cok gecmedi aradan karahaber tez geldi Urfaya...genc adam zeytin gözlüsünü kaybetmisti.Inanmak istmeedi yüregi bunu kabul edemedi,dünyasi karardi yikilmisti herseye küsmüstü oda yasamak istemiyor zeytin gözlüsünün yanina gitmek istiyordu.Hayat anlamsizlasmis yasayan bir ölü gibi sadece nefes alabiliyordu,busekilde günler aylari kovalayip aylarda yillari kovaladi.Bir daha sevmem .sevemem dedi.yüregini sevdaya kapilarina kapatti.Bir gün yüregi kadar yüzüde güzel bir bayanla tesadüfen tanisti.Bu bayan onun yüregindeki derin yaralarini anladi ve her gün birazdaha sabirla sardi.Öyle sabirla yaptiki bu isi hic bir zaman isyan etmedi,her attigi adimda adami biraz daha anladi ona her gün biraz daha daha baglandi,cünki gencten okadar emindiki, bilinmez bir his ona ?bu adam senin hayat yolunda yürüyecegin kisi ?'demiscesine sabirla özveri ile yaklasti .Emeklerinin karsiliginida günden güne almaya basladi,basardi hayatinda caymis yarin ölecekmis gibi bekleyen gencten yepyeni bir hayat cikardi onu yeniden hayata bagladi yeniden yasama hevesini ekti yüregine ,bir nebzede sevgi tomurcugu serpistirmeyi ihmal etmedi tabiki genc kadin.Zaman hizla ilerlledi ve evlenme karari aldilar.Evet kadin sabrinin ekmegini artik yiyordu ve sevdigi adamla evlenmisti.Dunyalar tatlisi iki evlatlari oldu.Biri erkek biri kiz.Erkegin görev nedeni ile anadolunun bir cok sehrini gezdiler,ama hic bundan sikayetci olmadilar cünki birbirlerinin hayata baglanis nedenleri olmuslardi önemli olan birlikte olmalariydi ve hic ayrilmadilar.Bir gün bir talihsiz kaza sonucu genc adam bacagindan yaralandi.Uzun yillar sürdü kazanin verdigi etkenler.Yaninda yine hayat arkadasi vardi,yine hayat arkadasi ona destek oldu. Bu sefer evlatlarida destegin yaninda en büyük moral kaynagi oldu,,Genc adamin bu sevgi bu alaka moralini hep yüksek tuttu.Genc adam hic parlak olmayan durumunun karsisinda ,,canlarinin,destegi sevgisiyle inat etti ve yeniden ayaklandi.Hayat bir kez daha oyun oynamaya kalkmis ama ailesinin sevgisiyle bunu cabuk yenmisti.Yine meslegine döndü ve bugun emekli ordudan.Emekli olduktan sonra koca sehir yasantisindan uzaklasip sakin bir yasam istediler..Artik huzur vaktiydi ve esinin memleketi olan Antepte yerlestiler halada orda yasiyorlar..Iste bu bahsettigim kisi ile günün birinde yolarimiz cakisti bir oyun sitesinde.Oyun esnasinda bir iki sohbet ederken arkadas olmustuk.Dogal sahtesiz yalindi hersey.Ve zaman ilerledikce bu arkadaslik degismeye basladi adina dostluk dedik.Birbirimizi daha fazla tanimaya .anlamaya baslamistik.Zaman zaman kavgada ettik,kizdirdikta birbirimizi.kirdik ve kirldik ama hep dost kalmayi becerdik.Yeri geldi birbirimizi hic paylasamadik.kiskandik .Öyle bir bag olduki bu sonunda ne anlata bildik bunu nede yazabildik.Sadece yasanir ancak dedik.Biz basindan beri öyle saglam temeller kazarak ilerledikki, yavas yavas hic acele etmeden ilerledik arkadaslik yolunda,insaatimizin temelinde en saglam demirleri kullandik,,dostlugumuz ise cimentosu bol harctan olusup döküldü temele,yetmedi bu bize, dahada percinleyip,ayricalikli yaparak adini kadim dostluk koyduk.Simdi hangi firtina eserse essin,hangi sel olursa olsun,siddeti ne olursa olsun depremler yasansada kurdugumuz köprü hic yikilmiyor.Yaklasik sekiz sene oldu umarim daha nice sekiz senelere gideriz.Evet kadim dostum,bunca lakirdiyi niye ettin simdi dersen.sana cevabim..Her günün bitiminde bir seyler ögreniyorsan,ömrün sana vazgecemeyecegin dostlar kazandirmissa,sabahlara gülerek acabiliyorsan gözlerini,,bir yas daha yaslandigina hic üzülme emi,her gecen gün mutlak göce bir adim daha yaklasiyoruz ama olsunnnnnnn ne önemi varki bunun.Önemli olan göc günü gediginde geride kalacaklara,akillarina geldiginde gülümseye bilecekleri seni sevgiyle yad edebilecekleri,bir tek fotograf,kücücük ama cok özel ani biraka bilmissen ve yüzündeki tebessümleri doyasiya yasaya bilmissen,bu gün bir yas daha yaslandigina hic üzülme emi,Birak günler sende izler biraksin,birak cizgilerin cogalsin,saclarindaki aklar artsin,yeterki yarinin dününü aratmasin.Dedimya yaslandigina hic üzülme cünki hala varsin.Hala nefes alabiliyorsun ve hala dostllarinin arasindasin.Iyiki varsin ve iyiki dogdun ve iyiki karsima ciktin ve iyiki kadim dostum oldun.Öncelikle ailenle ve sevenlerinle ve dostlarinla ve ve basinin belasi kecin,uyuzun.delin.giciginla tabiki kadeveli tarafindan ve ve ve ve asil gurbetten ailesi olarak nice saglikli yillara...Sevgilerimle kadim dostun...2010.