Karıştır Yüreğinin Seyir Defterini

Tekil mutluluklarımın çoğul yalnızlığıdır elimde kalan... Mutluluk hayallerde ne kadar yaşanırsa ben de o kadar yaşadım. En büyük sandığım umudum sendin böyle mi yıkılacaktın dağ gibi üstüme?
Gittiğinden bu yana kar hiç eksilmiyor iklimlerimden... Gözlerimin suyu buz tuttu akmıyor artık! Denizlerim sahilsiz: Oysa bilirim her denizin sahili var, ben karayı göremedim nicedir. Annem derdi; boğulacaksan büyük sularda boğul... Umutlarımı boğamıyorum! Oysa yedi veren güller yetiştirecektim bahçemde senin için karlı kışları bilmeyesin diye, yerle yeksan ettin umutlarımı.

Ve ben hala seni düşünüyor hala seni seviyorum yüzüne asamadığın gülücüklerle.
Hayalin omuzlarıma ağır gözlerimden geçiyorsun geçemediğim sen!
Bir karıştırsan yüreğinin seyir defterini göreceksin oysa!
Zaman sonbaharın içinden geçerken takıldın gözlerimin yüreğine ve kaldın öylece.
Hangi zamanların kutsalını çağırmalıyım helalim olmak için sana, hangi duayı almalıyım avuçlarıma? Yanı başımda gölgeleniyorsa yalnızlık, seni nasıl alırım kollarıma? Neredesin yar? ! Uykulara saklanmış sabırlar bırakıyorum gerçeğe. Bosna da ayaksız çocuk, Filistin de sapana taş oluyorum! Seni unutamıyorum boğazıma düğümleniyor hıçkırığım; en kalaba duyguların mahşerimdeyim yar! Saçlarım beyaza emanet, yüreğim karanlığa.
İçimde ağlayan acıların feryadını duyuyor musun? Güneşi kim söndürmüş, bu sular neden bu kadar soğuk? Ölüm mü vurdu tene, umutsuzluk mu başımdaki işkence?
Adının harflerinden seni çaldılar, beni yıktılar, şimdi öldür beni dünya sana kalsın!