Kendime İyi Bakıyorum

Gitmeden önce 'kendini iyi bak' demiştin, hatırladım bu sabah, gülümsedim sarı sarı.
Ayrılıkla barıştım anlayacağın, kırıkta olsa bakmaya başladım aynalara, saçlarımı taramaya, dişlerimi fırçalamaya, tıraş olmaya ya da...

Acıktım, kocaman bir göbek yaptım yokluğunda, iştahla yedim yaptığım tüm yemekleri, yaktıklarım hariç tabi, her zamanki gibi omlet yaptım mesela kahvaltıda, kırdığım yumurta gibi kırılsa da kalbim, alıştım buna...
Göğsüme batmıyor artık, kanatmıyor içimi, tampon yapmak için hazırda beklemiyor şiirler ya da tuz basmak için.
Eksik yerlerim dolmuyor hiçbir zaman, eksik parçalarımı bulamıyorum, olsun..
Odam dağınık değil, topluyorum, yatağımdan hayallerime, hayallerimden kalbimin kırıklarına kadar. Kuru temizlemeye vermiyorum, çamaşırlarımı kendim yıkıyorum, ütülüyorum hatta kırıştırmadan, bir taraflarımı yakmadan.
Çoraplarım kokmuyor, saçlarım yağlanmıyor, günde defalarca duş alıyorum, düş alıyorum, gözaltlarım mor değil artık, sigarayı azalttım, alkol desen en son gittiğin gün içmiştim, öyle hatırlıyorum, daha doğrusu içkiyi fazla kaçırınca, içtiğimi bile hatırlamıyorum.

Şarkımız çalıyor, ağlamıyorum, beraber izlediğimiz bir film denk geliyor televizyonda zaplarken, gözlerim dolmuyor, boş boş bakıyorum, uykum geliyor, sana sarılmadan da uyuyabildiğimi fark ediyorum, bana sorarsan yastıklar ve yorganlar çok işe yarıyor bu yönden, elektrikli battaniye aldım zaten, üşütmüyor. Anlayacağın hiç üşümüyorum yazları, kışları güneye göçüyorum biriktirdiğim bütün paramla, üstelik işte buldum, çalışıyorum, çalışıyorum seni unutmaya, unutamıyorum ama...

Gitmeden önce 'kendine iyi bak' demiştin, o yüzden yatmadan önce her gece fotoğrafına bakıyorum, kendime iyi bakıyorum. İyi geceler diye mesaj atıyorum rasgele bir numaraya, genellikle kimsin diyorlar ya da cevap vermiyorlar. İnanır mısın? "Sana da" diyenler bile oluyor bazen, o zaman uyuyabiliyorum, gün/düz oluyor...