Kendime Yazdığım Mektuplar - 8
Yürüyeceksin çocuk.. yürüdükçe ardında bıraktıkların olacak. Aslında ardında bıraktıklarının gittiği yere doğru yürüyor olacaksın.. Ve seveceksin çocuk! Sevdiklerinde bulamadıkların olacak. Karşında bulunanlarda gördüğün eksikliklerin zamanı gelince asıl kendi eksikliklerin olduğunu göreceksin! Sevmenin karşılık beklememek olduğunu, yalnız kaldıkça göreceksin.. Pervane misali yanmayı öğreneceksin. Köylü kadınında sabrın tahammülünü anlatmanın değil, yaşamanın değerini bildiğinde köylü kadını kadar huzurlu olmadığını anlayacaksın. Mavi gömlekli adam kimse, martı çığlıklarında kimi andıysan, Sultanahmet mûsikilerinde kimi bulduysan yalnızlığında öyle bulacaksın ve artık çocukta olmayacaksın. zaman zaman üstüne binmiştir artık.. Rüyalarına düşen erkek çocuk rüyalarında kalacak, papuçlarına doldurduğu kan, hala pabuçlarında! Ve büyümeyen tek şey sadece ne yazık ki, bu çocuk olacak. Ben mi? Hiç sorma beni! Ben hala kuzguncuk sevdalısı, Sultanahmet yaralısı, Ayasofya gibi prangalı.. Yani hala bıraktığın gibi.. Hala kara sevdalı..
Hayat bu bizi bir şekilde sürüklüyor geleceğe. Dün geçmişte kaldı zaten çoktan. Yaşadığımız anın, dakikaların, saatlerin, günlerin kıymetini bilmek lazım. Sadece iki ayak üzerinde durmak yetmiyor insana, dünyaya da bir şeyler katmak lazım karınca kararınca... Çok kısa bir yazı olmuş biraz uzatsaydınız keşke, yine de tebrikler güzeldi...
Bu keyifli satırları ürettiniz burada paylaştınız yönetim de değerlendirerek günün yazısı olarak kürsüye çıkardı buraya kadar herşey normal ve olması gerekenler benim merak ettiğim kürsüdeki bu yazının fark edilip edilmediği yani görünen o ki kimseler görememiş! Neyse ki Ahmet ağabeyim ve ben gördük ve bu zevkli satırları okuduk! Teşekkürler Recep Bey, sağlıkla...