Kızıl Ölümler Ve Yeniden Doğmak
01 Mart
'' KızıL ölümler! ve Yeniden Doğmak!''
Bu gece de kan kırmızı sohbetinde hayatın,bogula bogula nefes alıp gittik..Her bir saniyede karaltıların arttıgını,her adımda nefretlerin çogaldıgını ve sürekli aktıgını gözyaşlarının...herkes biliyordu ama konusan yoktu!
yağan yağmur seni soruyordu bana, ıslık çalıyordu gökyüzünde rüzgar!... yokuşlar yukarıya yukarıya akıtıyordu yağmurun pis sularını...
gözlerimde canlanıyordun açmak istemiyordum!
ellerim titriyordu da kalem tutamıyordum,
yer ayagımın altından kayıyordu da sanki yere basamıyordum... belki yaşamıyordum!
yoktun ama yanımdaydın sanki..Görünmüyordun ama duyuyordum ben! Sevmiyordun biliyordum ama kapılıyordum ben sana...
gidiyordun rüzgarın ugultusu hoşçakal diyordu sana,
yagmur ardından aglıyordu sanki!
sen çıkıyordun sanki her telefonu elime alışımda,kalbimden lambalara gülümseyen!..
gamzelerin vardı senin, çukurlarında acılar saklı!
yaşamı içip içip içip içine sakladıgın gamzeler!
dönüyordu dünya,uçuşuyordu herşey..
gittiğin gün!
ben öldüm!
kararan gökyüzü değildi, beyaza kesilmiş,buz tutan ellerimdi...
sormadın sen giderken, gideyim mi diye..
sormadın seviyor musun diye!
nerden aklıma geldin ki şimdi,
rüzgarlar mı getiriyor seni bana,
yoksa yagmur mu sana ağlamamı isteyen!
nasıl yaşanır,nasıl susulur bilmedim ben...
yaşam kızıl akşamların alkolünde,damara işleyen bir zehir;
ve geri geri çıkılan bir yokuştu!
bir de bir de bana sor!
şimdi yıllar geçmiş,
saçlarımda beyazlar,
gönlümde küllenmiş bir alev..
rüzgar bekleyen bir bayrak!
ve yagan her yagmurda değil miydi,
kaçılmayan , aşka tutunmak!...
sen kızıl güneşlerin sabah dogumlarına tanıklık ederken,
ben gittiğin gün batırmışım güneşi...
sen karanlıklarla gülerken,
ben bocalayıp durmuşum hayata...
ölmeyen aşk var mı ey sevgili;
sen dogan her güneşte,
öldürmedin mi aşkı,sevgiyi!
sensiz yarınım yoktu benim,
yagmayacaktı yagmur bedenime,
fısıldamayacaktı kulagıma , adını rüzgarlar...
pencerem açılmayacaktı merdivenlere...
bozulmayacaktı yeminler...
ve sen benim acıyla kıvrandıgım her gecenin bitiminde,
mutlu mu olacaktın!...
yaşamı yaşamaktı amacın,
anlamı anlamaktı belki kızılın,
yıldızlar şahidim olsun,
sevgiyi öldürdüğümü unutma sakın!...
ne yagmur hatırlatır oldu artık gözlerini,
ne rüzgar getiriyor hatırıma ismini..
unuttu say beni, cismini..
yıkmıştın ya hani;
ayaktayım artık!
unutma gözlerimi...
S.SıLa PAYLAR...
