Köre Kör Bakarsan Kör Seni Baktığıyla Görür

Sevdamızın bir vebali olsa geçmiş günün zaman perdesiyle öğretirsen tarihin ışıklı mavzeri reber olur yollarımıza
nar ağacında sallanan yeşil rengin koyusu kadar oynan oyunun gerçeğin hikmetinde gizemli saklambaç oyunun ebesine yakın olsan görünmezsen bir hakikati var d/emektir. görünmezse hallerde bulamazsa yada bulursa
düşün ki!
hep saklambaç oyununda kala kaldım sevdiğim oyunla geçmişten gelen düşüm emin adımlarla yürüdüm bunca yılları
ebe'yi, farz edin hep sevdiğim arkadaşım ben ki buna dayanmaz yüreğim y/anardım bir an beni bulsun diye
işte cocuk aklı
herkes bulmasın d/erken ben öyle düşünür tersine o yufka yüreğimle çocuk kalbimle arkadaşımı düşünürdüm
işte geçmişin çocukluğumda kalan o duygusal çocuk düşümün candan varoluşum beni zülmün riyakarlığın karşısında dik durmayı boyun eymezliği öğreten şimdi ömrüm bir bilmece
oyundakine benzer bir yaşam hayatın içinde yaşanılır kılan gerçeklik insanı mutlu umuda yelkovan olan
yaşamışlığı insanı tanımak zor değil, insan bilir yaşadığı gördüğünü anlatmaz deriz geçeriz ve insan bir yerde durmayı sevmiyor
neden mi
korkularımızın esiri esareti altında ve kendimizi yenemeyiz bilinmeyen yüzümüz vardır içimizde demlenir bir gün kanatılsa p/atlarız hemen içimizdekiyle yüzümüzü ortaya koyacak kadar ışık yakarız bazen de bizi kemiren gerçekliğin bilinmezsin usulune gideriz
oysa bir gerçeklik yok değil insan akla karayı ayıracak kadar zekaya sahip işte bura seçim tercihen insan sorumluğu çıkar ya zavalı görüntü yada direçli dik duruş sergiler yaşamaya candan sarılış burada iyi ile kötünun ayrışımı yalnış olanla gerçekliğin savaşımıdır bütün dava bu...
yoksa bakamasın dünyaya köre kör b/akarsan zaten seni kör gözle görür bil...

**köre kör gözle bakarsan kör baktığıyla görür**

10*02*12*Karataş