Makedonya Anılarım

Ramadan İbrahimov.
Yıl 1966 Makedonya Sevendikli Köyü..
Bir anıdır yaşadığım..
Bize komşu olan çavuşlu köyünde yaşadığım, bir kaç günlük anımı anlatmaya çalışacağım sizlere.

.
Çavuşlu köyü eskiden Türklerin yaşadığı bir Türk köyüdür.
Türkler Türkiye'ye göç ettikten sonra, bir kaç Arnavut aile çavuşlu köyüne yerleşip orada yaşamlarını sürdürmeye devam ederler.


Çavuşlu köyünde yaşayan Arnavutlar, hayvancılık yaptıklarından yaz gelince yaylalara çıkarlar.
Onlar dönünceye kadar, köye göz kulak olalım diye'de babamdan ricada bulunmuşlar.


...



Bir sabah agam İbrahim (ağabeyim) koyunları önüne katarak otlaklardan yola koyulur, koyunları otlata otlata akşam üzeri çavuşlu köyüne ulaşır.


Diğer tarafta anam bizlere yolluk hazırlıklarını tamamlar ve akşam üzerine doğru babam ve ben erzaklarımızı eşeğe yükler ve yola koyuluruz.
Birkaç saat gittikten sonra çavuşlu köyüne ulaşırız.

Babam erzakları eşekten indirip, kalacağımız eve yerleştirirken ben eşeğin üstünden bile inmiyorum, başlıyorum ağlamaya beni geri götürün diye,


Böyle bir köyü daha önce hiç görmemiştim, bomboş bir köy kimseler yoktu bizden başka.
Orada hayatımda ilk kez kukumavkı (baykuş) tanıdım, onun ötüşü beni çok korkuttu başladım ağlamağa,
Ne çare ki orada kalmaktan başka şansımız da yoktu, ağladım sızladım yine'de orada kaldım.


İlk günler sıkılsam da, birkaç gün geçince yavaş yavaş ortama alışmaya başladım.
En çokta hoşuma giden samanlıkta topladığım yumurtalardı, Arnavutlar yaylaya tavuklarını götüremediklerinden tavuklar köyde bize kalmıştı.


Bir de köyün elmaları çok güzeldi ve bizden başka onları toplayan yoktu,
Toplamak dediğimde sadece yemek için, fazlasını toplasak ne yapacağız dağın başında bir köyde.