Meçhul Sevgiliye
Sözlerinde hep sitem vardı sevdiğini söylerken.Nedensiz kamçılıyordu sitemli sözleriyle yüreğimi...
Aslında haklıydı da defalarca sorduğu halde ona açıkça sevdiğimi söylememiştim.Daha doğrusu söyleyememiştim...
...
Nasıl söyleyebilirdim ki işin içinde vuslatı imkansız bir sevda olunca...O hep olsun derdi, ama sonunda çekeceği acıları,ızdırapları,üzüntüleri o an düşünemiyordu.Bilemiyordu zaman içinde içine düşeceği çaresizliğin ne kadar büyük olacağını...
Hiç bir zaman onu ne çok sevdiğimi bilmesini istemedim...
Ah onu ne çok sevdiğimi bilseydi ya nasıl sevinirdi,nasıl mutlu olurdu...
Sevinç ve mutluluktan o küçücük yüreği sinesine sığmazdı....
Ben çok güçlüyüm derdi her zaman.Ama bir kadın ne kadar çok güçlü olabilirdi ki sevgi karşısında...
Ona bir seviyorum deseydim o bahsettiği ve kendinde gördüğü, hissettiği gücün zerresi kalmazdı...
Biliyordum zaman içinde neler yaşayacağını,nasıl kırılacağını,nasıl üzüleceğini ve her şeyden koparak kendi iç alemine kapanacağını...
Biliyordum her an dirhem dirhem hasret ateşinde yanarak ölmeden öleceğini...
Biliyordum ilk önce gökkuşağı renklerinin o rengarenk hayal cümbüşünde yaşayarak sevinç ve mutluluktan kanatlanacağını ve bir gün hayalinden çıkarak gerçeğe ulaşmak istediğinde ise tarifi imkansız hayal kırıklığı yaşayacağını...
Biliyordum gökkuşağı renklerinin kaybolarak iç alemine siyahın egemen olacağını...
Bunların hepsinin yaşanacağını çok iyi bildiğimden,sezdiğimden ona sevdiğimi söylemiyordum...
Ona biran olsun seni seviyorum dediğim de mutluluktan uçacaktı... Ama söylemedim,söyleyemedim...
Çünkü zamanla o mutluluğu işkenceye dönüşecekti ve onu anbean hasret duygularıyla eriterek öldürecekti...
O beni öylesine biri olarak tanıdı ve bildi.hep çekingen,kendini ifade edemeyen,sevgiye karşılık vermeyen/veremeyen biri olarak tanıdı ve bildi.
Belki de içinden hanzonun biridir diye geçiriyordu, yada ne bileyim kaba saba sevgiden anlamayan biri olarak düşünüyordu...
Varsın istediği gibi tanısın,istediği gibi bilsin istediği gibi düşünsün.Yeter ki O üzülmesin,O kırılmasın,O hayal kırıklığı yaşamasın...
Bazen keşke Ona Onu ne çok sevdiğimi söyleseydim diye düşünüyorum...
Acaba söylememekle hata mı yapmıştım bilemiyorum...
Ben hep Onun iyiliğini, mutluluğunu düşündüm...
Şu an neredesin bilemiyorum ama içimde hep sen varsın ve sana bu satırlarımı bir karanlık geceden yazıyorum...
Şu an en büyük isteğim yanımda olmandı ve ruhumun yalnızlığına eşlik etmendi...Ama nereden bileceksin ki seni sevdiğimi,seni özlediğimi, seni düşündüğümü,hasretinle sensiz her geceye bir damla gözyaşı bıraktığımı...
Sen hep meçhul sevgili oldun ve ölene kadar da yüreğimde saklı kalacaksın...
Sen gizli sevdamdın bir yüreğimin bildiği...
Elveda sevgili elveda seni sevdiğim için özür dilerim...