Mektup

Nerede olduğun önemli değil . Olduğun yerde neredesin ...Yoksa yüreğin sürünüyor mu yerde ...Bir zamanlar sende bırakmıştın beni hicran cehennemi denen yerde ...

Şatsız koşulsuz sevdim seni.. Nedensiz bir aşkla sevdim seni... Her saniye gece gündüz iliklerime kadar aşkını içime çektim . Sana şiirler yazdım. Sana şarkılar söyledim. Sana ağladım gecenin en kuytu saatlerinde . Yandım kavruldum. Yıkıldım kaç defa yerlere , dönüp bakmadın bile ... Yüreğimi defalarca darağacına astım. Kaç defa aynalara küstüm . Dünyaya ilişkimi kestim . Kaç kez pas pas ettin de yüreğimi ezip geçtin . Bütün güllerimi kuruttun ... Savurdun beni diyar diyar ... İçmezdim senden önce şimdi şişeler şarap oldum . Duman altı oldum sensiz ve çaresiz bir köşede ..ben yinede çektiklerime aldırmadın neden mi seni çok sevdim hayırsız ,seni çok sevdim zalim ...
Nerede olursan ol kiminle yaşarsan yaşa kimi seversen sev Allah kahretsin sevdiğim sensin ...
Sadece seni seviyorum çıkarsızca , yürekten seviyorum ...
Ama sana asla beddua etmiyorum . Yüreğimdeki feryat figan sana yeter ...
Sen vefasızın birisin . Sen aşkıma laik olamadın... İnanmadın sevgime , yüreğimi küçümsedin . Oysa dağlar gibi geniş , gökyüzü kadar büyük , umut gibi gerçek , herşeye rest çekecek kadar çok sevdim seni .Sen şimdi kendi dünyanda yaşa , acılarla kıvrıl bir köşede ne güneş doğacak üzerine ne de bir gün yüzün gülecek ... Arşa Alaya yazdığım en kanlı , en hüzünlü mektubumsun sen . Kıyamete kadar sürecek yüreğimi işgal edişin . Ve kıyamet günü cehennemin dibinden sesleneceksin bana ... Bense duymayacağım seni dünyada beni nasıl yaktıysan cehennemde de sen yanacaksın ....

Ben seni sevdimde elimle mezarımı kazdım . Senden sonra inan yaşamıyorum... Seviyorum Allah kahretsin hala seviyorum.. Anla vefasız anla zalim aşığınım ... Bile bile yaktın beni ... Seni sana bırakıyorum... Kendimi alıp gidiyorum bu şehirden kes biletini bu aşkın ölüm güli-zarı öpsün dudağımdan ...