Memleketimden Vicdansızlık Manzaraları

insanları anlamıyor değilim. Onları anlamak işime gelmiyor. Çünkü onları anlamaya çalıştıkça daha çok iğreniyorum insanlığımdan. Onlar beni anlamıyor değil aslında, anlamak onlarında işine gelmiyor. Çünkü yüzlerine kezzap misali atıyorum vicdansızlıklarını.







Kulakları sağır, vicdanları kör her birinin. Nasıl olur anlayamıyorum yaptıkları yanlışlar hatalar daha doğrusu günahlar. Bir kalp kırmanın bile Kabe yıkmak kadar kötü olduğu dinimizde bir insan neyine güvenip bir insana kıyar, nasıl yüzsüzlük edip bir mazlumun ahını alma cesareti gösterir. Bu cahil cesaretinden daha öte bir şey, bu Allah'a şirk koşmak, ben daha iyi bilirim demek kadar korkulacak bir şey. İnsanlar alın teriyle para kazanmaya çalışıyorlar, insanlar değil aslında çocuklar, küçücük yaşlarında geçim derdine düşen yavrular. Ve kendini devlet sanan kraldan çok kralcı olan bir varlık sen su satamazsın diyor, sen tartıyla para kazanamazsın diyor, yetmiyor sen ayakkabı boyayamazsın yasak diyor bu da yetmiyor ekmek teknelerini alıp param parça ediyorlar, bu da az geliyor o vicdandan, merhametten yoksun varlıklara dövüyorlar bir de. Yabancı gelmesin bunlar size, pazarlarda, caddelerde, sokaklarda karşılaşacağınız manzaralar. Sormak istiyorum size bu çocuklar hırsızlığa, dilenciliğe, uyuşturucuya sevk edilmiyor mu ellerinden ekmek teknelerini aldığınızda. Onları hor gördüğünüzde, küçümsediğiniz de ve daha nicesinde. Sokakta çalışan çocuklar, çalışmak zorunda olan çocuklar bu ülkenin kanayan bir yarasıdır. Ne acıdır ki ülkemde bir çocuk babası tekne aldı diye sevinçten ağlarken, bir çocukta kağıttan bir gemi yaptı diye babası sevinçten ağlayabiliyor. Sokakta mendil dahi satsa bir çocuk mutlaka bir tane alin, neden sattığını sorun, birinin zorla onu çalıştırıp çalıştırmadığını sorun, gözlerine mutlaka bakin uyuşturucu kullanıp kullanmadığına dikkat edin ve maddiyatınız yeterliyse ailesini bulup elinden tutun.







Çocuklar bu dünyadaki en masum varlıklardır. Savaşlarla, vicdansızlıkla, şiddetle, kotu alışkanlıklar ile onları kaybediyoruz. Bu dünya kotu deyip bir kösede oturur isek hiç bir şey değismez. Bu mübarek günlerde, Allah'ın yardımıyla kötülükleri yenen bir gün iyilik olacaktır.