Mutluluk

Mutluluk kavramının içinde acının da gizli olduğunu anlamam otuz yılımı aldı.Belki de acı olmasaydı eğer ' mutluluk' un tadına kimseler varamazdı.Sadece muhteşem bir pastayla beslendiğinizi düşünsenize!İlk ısırıklar müthiş tat verir ama daha sonra buruklaşır o tat ve en sonunda mide bulandırıcı bir hal alırdı herhalde.İşte mutlulukta böyle...Acıyla beslenmeyince o muhteşem tadı vermiyor insana.
"Acıyı bal eyleyerek" sunar mutluluk insana.Zaten artı hep eksiyle, siyah beyazla , gündüz geceyle ,kış yazla birlikte değil midir?Hayat hep böyle beslemedi mi bizi?
Hayatın her tadını mutlulukla duyumsamasını bilnlerden olmalı belki de?...