Nefret Ediyorum Kendimden

Ayrıldık...6 ay oldu..geçer dediler geçmedi...unutursun dediler unutamadım..acın hafifler dediler hafiflemedi...sanki herkes senden ögrendi yalan söylemeyi...
ayrıldık..ciğerim söküle söküle ayrıldık...yaptıgın onca seye,hakaretlere, aşagılamalara, küçük düşürmelerine,ihanetine ragmen nasılda sevebiliyordum hala seni..aldatmıstın beni..sevmemiştin..hatta yüzüme haykırmıstın bunu,canımın nasıl yandıgını düşünmeden...oysa ben hala sen...sen diye diye...
Hani zaman herseye care olurdu..nerde? dermanım kalmadıki benim...zaman neden derdime derman olamadı?
İçimdeki sana olan sevgi hala çocuk saflıgında..hani küçük bi cocuk düşerde dizi yaralanır...canı yanar..aynı o cocuk saflıgında yaramı sarıp,kucagına basıp, gececek demene ölesine muhtacımki...
Gelsen sarılsan boynuma..çeksem kokunu içime..silinirdi bütün acım..tekrar canlanırdı umutlarım, hayallerim..oysa şimdi susuz kalmıs bi toprak gibi,çaresizce özlüyorum seni...susuyorum sana...
Geçmiyor hasretin, sevgin..oysa sevmemeliyim seni..oysa nefret etmeliyim senden..öyle degilmidir ama? sizi hiç sevmemiş, aldatmıs,yarı yolda bırakmış, küçük düşürmüş,sizden iğrenen,verdiği yeminlere ragmen sahipsiz bırakmıs,zayıflıklarınızı size karsı kullanmıs birini nasıl sevebilirsinizki? ben seviyorum işte..hergün kendime unut unut diye diye,kendimden nefret ede ede seviyorum seni...seni unutamadıkça,senden nefret edemedikçe nefret ediyorum kendimden..
Nefret ediyorum kendimden...acizliğimden..utanıyorum kendimden...
Şimdi sorsalar bana gelse affedebilirmisin? affedememki...tekrar yapamam..tekrar herkesi,ailemi karsıma alıp savaşa giremem..çünkü biliyorumki girdiğim o savaşta yine beni yalnız bırakırsın. aldatırsın. sana güvenemem...içim titreye titreye,burnumda tüte tüte,kalbim dur gitme desede, arkamı döner giderim...bin pişmanlıkla hergün ölürüm...öle öle yine severim seni...sensiz,aciz,biçare..
Bilsemki sende seviyorsun beni,sende pişmansın yasattıgın acılara...bilsemki tek başıma bırakmayacaksın savaşımızda, bilsemki aynı acıları yaşatmayacaksın,yalnız,sahipsiz bırakmayacaksın beni...işte ozman koşar gelirim kollarına...o zman affederim seni...ama biliyorumki imkansız..biliyorumki asla olmayacak böyle bişey..suya yazı yazmak gibi.. o yüzden aciz hissediyorum kendimi..boş umutlara kandıgım için...boş bi insanı sevdiğim için...senden nefret edemediğim için..içimdeki aciz sevgim için...NEFRET EDİYORUM KENDİMDEN...