O yer

Her şeyin anlamını yitirdiği o yerdeyim. O yer...neresi tam emin degilim. Algı seviyem sanki kaldırabileceğim üzerinde ve yine sanırım bu yüzden hiçbir şeye dahil bile değilim..

Zihin sersemletici zerki zevklerin pek çoğundan haberdar degilim lakin şu an yaşadığım kafa buna yakın olmalı. Ellerim benim değil,  uzanmaya çalıştığım şeyler bile aslında yok. Tutmaya çalışıyorum her hangi bir şeyi ama olmayan bir şeyi yakalamak tabii ki olası değil. Ya da aslında  tutmaya çalıştığımı mı zannediyorum. Hiçbir şeyden emin değilim...

Metafizik şeyler yüklemeye çalışmayacağım geldiğim şu duruma ama eğer işin içinde ibnesel bir ruh durumu yoksa eğer ufaktan ayvayı yememek içten değil...

Surekli ve yeniden her bir şeye anlam katmaya çalışmak ve anlamlı tutmak için çabalamak  yorucu...eee ben de bu sebeple oldukça bitkinim. 

Geldiğim şu noktada büyük bir sorun var malesef; sürekli bir şeyleri anlamlı kılma çabaları, eldeki saçmalıkları yapmak için gerekli motivasyon kaynağı haline gelince...kişiyi ansızın yakalayan o hesaplaşma anında kurtarılacak hiçbir sey bırakmıyormuş geride. 

Işte ben de tam o yerdeyim...

Kurtarılacak birşeyin kalmadığı o yerde...ve oldukça bitkinim.