Öfke Kontrolü
Her insanın hayatında iz bırakan ve gelişimini etkileyen kişiler, olaylar, gözlemler, çevre koşulları ve sayısız etkiler vardır. Bu karakterlerin birbirine benzerlikleri olsa da zaman içinde tanıdıkça herkesten sadece bir tane olduğunu ve ciddi farklılıklar içerdiğini anlarız.
Kimi insan farklılıklara odaklanıp analiz yaparken kimileri de benzerliklerden yola çıkar. Bu yapısına göre çevre edinir ve çıktığı yola bunun kar ve zararıyla devam eder.
Bazıları da iki yöntem arasında bir ara yola soyunur, kar - zarar hesabı yapar ki benim uzak durduğum yerdedirler. Kötüdür anlamında da değil, çözemezsiniz bu yola gidenleri; sisli ve karanlık bir geçide girersiniz, hep tedirgin ve tedbirli, bir o kadar yorucu...
Ben olumlu düşünelim ve benzerlikleri arayalım derim, genelde sonu zararda olsa; sanki daha sevecen ve birleştirici, daha çocukça ve sevimli; saf, temiz bir yanı da var. Sadece öfke kontrolü hariç...
Kimi insan süt gibidir. Faydalı, olmazsa olmaz yaşamda...
Eksikliğini hep hissedersiniz, yokluğunda özlersiniz; varlığı neşe kaynağıdır. Çiğde tüketebilirsiniz usulünce pastörize edip. Ustalık ister bu iş.
Ancak ateşe sürdüğünüzde birden kabarıp taşarlar; hem hacim kaybederler hem de ağırlık. Bir kiloyken artık dokuz yüz gramdır, ateşten aldığınızda; bu yüzden litreyle tartılırlar; hacimlerine göre. Bir daha da eski hacimleri olmaz bu izlemde, hemen de soğurlar ateşten alınca. Her ateşe koydukça hacimleri düşer kabardıkça çabucak, tükenene kadar. Size kalan hep bir önceki halini özlemek ve yanan elinizin iyileşmesini beklemektir her defasında. Kontrolsüz öfkeyle beraber olmak ne kadar zor, kendine zararı da cabası...
Kimi insanda ekmek gibidir. Faydalı, olmazsa olmaz yaşamda...
Eksikliğini hep hissedersiniz, yokluğunda özlersiniz; varlığı neşe kaynağıdır. Ancak çiğ tüketemezsiniz asla. İllaki ateşe süreceksiniz, olmazsa olmaz.
Ateşe sürdüğünüzde hacmi azdır, gösterişsiz mütevazı ve hatta çirkince ilk başta. Piştikçe kabarır nar gibi, kokusu dayanılmaz ve lezzetli. Hacmi de artar, güzelliği de tanıdıkça. Piştikçe güzel olurlar zorluklarda, taşmadan ve kimseye zarar vermeden; hem de faydalı.
Öfke kontrolünü ben böyle algıladım bu yolda; yaşanmışlıklarımla, insan biriktirirken...
''Öfke baldan tatlıdır.'' diye bir özlü sözümüz olduğu gibi ''Öfkeyle kalkan zararla oturur.'' diye de başka bir atasözümüz de var. Tabi ikisi arasında bir dengeyi bulmak lazım. Aşırıya kaçtı mı öfke Allah korusun çok tehlikeli durumlara da düşebilir insan. Bir anlık öfke yıllar yılı mahpusluğa yol açabilir. O neden ile sabır ve tevekkül içinde olmalı insan. Hele de kişi, yakınlarına karşı mutlaka öfke kontrolü içinde olmalı ki daha sonra aile faciaları ortaya çıkmasın. Güzel bir yazı olmuş Enver Levent Bey kutluyorum içtenlikle...
Günün yazısını ve yazarımızı kutlarız