Önce Ayrılık Sonra İhanet

Bu hayatta öyle bir gün var ki. Asla unutamayacağım. Bir gün de olsa aşkı tattığım.
Ayaklarımın yerden kesildiği, gözlerimin ferinin çekildiği, tüm dertlerin tasaların unutulduğu o gün
ve o günün sonunda sırtımdan hançerlendim. Bu savaşı kaybettim.
Sevda şehidiyim ben düşmanı yenip yardan yara alan.
Aşk engel tanımazmış, kızlar daha duygusalmış palavra ; Aşk engellere takılıp düşerken o elinden tutmadı.
Erkekler ağlamazmış, kızlar gözyaşına boğulurmuş külliyen yalan ; ben hüngür hüngür ağlarken o bir tek damla gözyaşı bile akıtmadı.
Genelde aşkı bitiren erkekler olurmu, kızlar aşkına sadıkmış kocaman yalan ; o kadar soğuk kanlıydı ki bitti derken ben bile bu kadarını beklemiyordum doğrusu.
Ve bir sürü bahane peşpeşe ardarda sıralanır sonra sen daha iyilerine layıksın ve işte o kadar ertesi gün başka biriyle olduğunu duyarsın.
Delirirsin,küfredersin,kızarsın kendi kendine benim hatam neydi ben nerde yanlış yaptım diye.Seviyosundur hem de çok masum tertemiz duygularla,herşeye rağmen suçun filan olmamasına rağmen özür dilersin affet beni yeniden deneyelim filan dersin ama sadece sözde yazıda kalır yazdıkların.Umrunda bile değilsindir artık.
Gözler sana anlatır herşeyi, verir bütün sorularının cevabını.Sende cevabını alır, kuyruğunu sıkıştırır,
başını öne eğer, kanayan yarana bir parça bez bastırır basıp gidersin arkana bakmadan.
Kalbini emanet bırakırsın ona, sen gidince emanetine sahip çıkmaz onu da atar
Kırık Kalpler Mezarlığına...