Seçkin Hatalar Örneği
Değerli büyüklerim,size anlamsız gelse de süratleniyorum giderek, düzeltilmesi zorunlu olan hatalar duruyor daha yerinde.Mektuplaşmalarda olan ,kimisi özlük haklarıyla ilgili ve kimisi de haftasonları etkinlikleriyle ilgili hataları kimse görmüyor. Bunları düzeltmeden yeni cevaplar beklemek budalalık,herkesi ilgilendiren konularda bile yeterince ilgi olmadığı için cevapların sayısı giderek azalıyor. Tebriklerini dile getirerek giriyor insanlar konuşmaya, hakaretler üstü kapalı,şikayetler ise açıktan ama seviyeyi düşürmeyecek şekilde dillendiriliyor.Kendilerinde böyle bir imkanı bulanlar daha bir açıklığa yöneliyorlar. Anlamak için biraz gözlem yapmak yeterli.Güzel ama,meselelerin tutarlı oluşuna bakmıyor kimse, incelikleri alıp götüren bir süreç hakim,görüşlerin ters düştüğü durumlarda yumruklar sıkılıp dişler kenetleniyor. Her gerekçe böyle olmayı gerektirmese de buna çözüm bulmak zor. Sorgulamayı bırakıp ezbere hareket etmek bu noktaya getirebiliyor olayları.
Ağırlamayı bir kenara bırakıp biten mesai saatleri çıkışında bir yerlere gidenlerin üzerinde çokça durduğu büyük sorunlar,temennilerini yarım bırakmış tekil sesleri baltalıyor. Okumayı yarıda kesip ya da uzun aralar verip tekrar hayata sarıldıklarında bu kişilerin büyük bir uyum sorunu yaşadığını daha önceki araştırmalardan biliyoruz.Özet olarak belirtmenin zorunlu olmadığından, öğrenmek için geliştirilmiş tüm tekniklerden faydalanmayı ve bu öğrendiklerimizi beynimizde kalıcı olarak tutabilmeyi de hayatımızın önemli bir değeri olarak görmekte yarar var.Üzerinde konuştuğumuz her konuya ayrılan pay, gelecekte sağlamlaştırılmış olarak karşımıza çıktığında kendi imkanlarımızdan yararlanmak ihtiyaç haline geliyor, fakat bu sefer de elimizden kaçmak üzere oluyor. Bazılarımız fırsatı yakalayabiliyorken büyük çoğunluğu bunalımlı günler bekliyor.
Sessizce fısıldaşmalar yasakların önde olduğu anlamına gelmez.Kitaplara olan ilginin azalması,boş şeylerle geçirilen zamanların artışıyla devam ettiğinde, insanlar oyalanmak için gereksiz hareketlerde bulunurlar. Sınırların dışında anlık mutlulukların geceleri vicdan azabına dönüşmesini engelleyemedikleri için sebepler çoğalır ve patlama noktasına gelene kadar iyi kötü devam eder.Sonra ansızın fark edilmenin utancıyla yer sarsılmaları meydana gelir, ötelerden kalma hayat parçacıkları tükenir ve bir adım daha yaklaşılmış olunur sona doğru.
