Sen

Kaçıncı trajedi bu?
İki memenin arasında sıkışmış kaçıncı ağrı?
Kendinden çok değer verdiğin insanlara gösterdiğin töleransı bir kerecik olsun şahsına hediye etsen olmaz mı?

Evet sen!

Ağır travmalar sonucu yaralı kalbini tedavi etmeye çalışan bi çare...
Sen kalkmak istemezsen düştüğün zeminden, kimse seni kaldırmaya uğraşmaz...
Ve kimse sen düşerken omuz vermez titreyen omuzlarına...

Tedavisi mümkün bir saplantın var ikimizde biliyoruz...
İnsanlar kötü, insanlar acımasız...
Ama sen acınası bir insan değilsin!
Bunu ikimizde çok iyi biliyoruz...

Söyleyemediğin sözler uğruna içinde büyüyen keşkelerinle nereye kadar devam edebileceksin?
Evet ayrılıklar var,
Ve kavuşmalar...

İsyanlar,
Ahlar,
Küfürler,
Kafirler...

Diline pelesenk olmuş orospu çocukları...
Dostum diye sarıldığın sayısız fahişe...
Belki annen, yahut baban...

Herkes var şu devr-i alemde kabul ediyorum...
Peki sen olmazsan var olan herkesin hükmü nedir onu merak ediyorum!

Vereceğin kararlar, atacağın adımlar...
Evet sen kocaman adam, ayaklarının üstüne basan kadın!

'Sen' alt metni olmazsa yazdığın hikayede ne yaşayabilir, ne yaşatabilirsin hayallerini...
Hayallerin sen kokmazsa buram buram, gerçeğe bağlanamazsın pervasızca...

Bir sürü soru var kafanda, çözümsüz bulmacalar...
Bu konuşan kim?
Ben neden yalnızım?
Neden kimse beni anlamıyor?

Ben senin ortaya çıkarmaktan korktuğun, yüzleşmeye cesaret edemediğin arka yüzünüm...
Gözlerini kapadığında çata çat kavga ettiğin, hırsını alamadığında duvarları yumrukladığın...

Belki tüm sorularının cevabı ben değilim,
Sana göre beş para etmez hayatının bekçisi de...

Ama yine de, seni ayakta tutabilmek için,
Bütün çıplaklığımla burdayım...

Peki bunca güzellik,
Yaşanacak dolu dizgin bir hayat,
İzlenmesi gereken filmler,
Çıkarılması gereken dersler...

Ve sayamadığım nice mutluluk verici etkenler varken...

Sen hala neden oradasın?

Şimdi kalk ayağa ve silkelen, yaşanası hayatının ikinci perdesi açlıyor...
İyi seyirler...