Sevgili Kara Sevdam

Sen hiç sicim sicim yağan yağmur altında, tir tir titreyerek, ıslak kaldırım taşları üzerine oturup sevdiğini bekledin mi ? Gelmeyince acep niye, neden diye, hayıflanarak iç geçirerek gözler dolu dolu bekledin mi ? Gelmediğinde allayıp pulladıklarını beyaz ata bindirip el edip, yaban ele götürdüklerini öğrendin mi ?

Sen hiç !! O el olup gideni benim gibi sevdin mi ? Sende çok iyi anlarsın bir gün sevdiğin senden kopunca, yaban ellere el olup gidince.. Eğer bir gün sende seversen birini, çok iyi anlarsın.. Benim neler yaşayıp ne çektiğimi..

Ahh lele ah, ahh ki ah.. Hele birde de benim gibi seni seveni çok ararsın.. Ararsın köşe bucak ararsında bulamazsın.. Son umut da bitmek üzere, bir bitişi bir yok oluşu oynuyor sana karşı olan kapkara sevdam..

Artık duraklama dakikalarını bitirdi saatler... Günler geceler dönüp Güneş senin için doğmuyor artık, dilek tutasın diye mehtapdaki yıldızlar senin için kaymıyor artık, dolunay gülümsemiyor artık bu sevdamıza.. Güneşli yağmurlu fırtınlaı boranlı havlarda senin için durmuyorum artık.. Parklarda ki ağaçların altındaki küskün banklara sığınmıyorum geleceksin diye, senin için ağaçların altındaki çimlerde oturmuyorum.. Bitti bitecek sana olan o çok büyük dediğim kara sevdam..

Gerçi sana göre ne var.. Körelmiş kalp, feri sönmüş göz, uyuşmuş el, solmuş yüz.. O güzelim saçların bile sana küsmüş, elbisen bile darmadağın..

Kaderin kör bıçağı bağımızı kesip koparıp attı biliyorum.. İstemeden gittin pişmansın biliyorum.. Gururuna yedirip söyleyemiyorsun değil mi ? Sen bilirsin git gidebildiğin kadar.. Sen kadir kıymet bilmezsin ki.. Sana ne niye anlatıyorsam ki ! Sevmeyi sevgiyi sevdayı anlamazsın ki ! Yada beni hiç sevmedin ki !

Benim sana olan kara sevdam bitse ne, bitmese ne.. Değişecek ne var senin için öyle değil mi ? Hayatımda sen var veya yok.. Hem de senin için, hiç bir anlam ifade etmeyen biri değil mi ?

Sen ise, benim için hala eski sen olacaksın.. Sen kendini bitirip yok etsen de, yitiklere gitsen de... İçten içe figan feryat edip, bir gün sana döneceğim desende.. Ben ise artık eski ben değilim.. İşte; onu sen gel birde bana sor, sor sevdiceğim, sor kara sevdam...

Senin bir zamanlar bana gelişlerinin bile benim için bana neler anlattığını, neler ifade ettiğini.. O gözlerinin içi bana gülerken benim için ne anlama geldiğini birde bana sorrr..

Artık gözlerinden de geçtim.. Aynı isimde olan birini çağırırlarken bile adının baş harfini bile duysam duraklarım o anda orada.. O an aklıma sen gelirsin.. Beynimin içinde tefsirin şekillenir.. İster istemez gözlerim kapanır hayalin başlar..

Gözlerim önünde can alıcı gözlerinle, güldükçe netleşen çıldırtan gamzelerinle, sağ sola dalgalanan saçlarınla seni hayal ederim.. Ellerimi yumruk eder parmaklarımı avuç içine toplar ellerimi sıkarım.. Ellerimi avuç yapar, avuçlarımın içinde senin ellerin varmış gibi, derinden bir iç çekerim....

Ah lele ahh Hayalinle yok olduğunu yanımda olmadığını bile bile.. Zaten hiç yoktun ki ! Olmadın ki...

Bense ben, hep senin yanındaydım.. Gözlerin içine içine bakmayı istedim.. Sense sen, benim gözlerime hiç bakmadın ki.. Bakmaktan geçtik, kaşını bile kaldırmadın ki, sevgili kara sevdammm..

Oysa ben, var ya; oysa ben, seni sevmek için değil ! Seninle ölmek için sevmiştim seni.. Seninle sevgili olmak için değil.. Seninle eş olmak için sevmiştim seni...

Sense sen, sen var ya; beni hiç anlamadın.. Nasıl anlayacaksın ki sevgili olan kara sevdam.. Sense sen, bunları hiç öğrenip bilmedin ki.. Ve bilmeyeceksin de.. Ben yine seni seveceğim kara sevdayla deliler gibi kara sevdammm.. İster renkli ister siyah beyaz olsun her resmini gördüğümde bir off, her ismini duyunca bir ahh, her göz göze gelince bir iç çekmeye, devam edeceğim..

Biliyorum ki yine benim farkımda olmayacaksın kara sevdam.. Bırak bırak böyle kara kalsın kapkara sevdam..
Böylesi daha saf ve temiz..
Böylesi daha güzel..
Böylesi daha tatlı..

Hiç mi hiç, hiç kimse benim seni nasıl sevdiğimi öğrenmesin.. Kıskanmasınlar seni.. Ve kirlenmesin kara sevdam..
Ben acı çekeyim..
Ben kahrolayım..
Ben hasret kalayım..
Benim farkımda bile olma sevgili.. Bilmesinler istiyorum, kimse bilmesin, sana olan kara sevdamı.. Bilmesinler bilmesinler ki.. Kirlenmesin kirletemesinler kara sevdamı..

Kara sevdam olan sevgili yokluğunla acı çekmeye razıyım.. Yeter ki sevdam temiz kalsın..

Off lele of, ahhh be sevgili, bir de sende beni sevsen var ya; yüzüme bakıp bende bende seni desen var ya; o toz pembe bakışınla, o tertemiz gamzeli gülüşünle, bir kerecik sarılsan var ya; dünyaları bırak kainat benim olur ya sevgili kainat...

Bu benim ki de, hayal be kara sevdammm.. Olsun, hayal olsun bırak, ben sevmeye alışmışım.. Sen yine benim farkımda olma.. Yine yüzüme bile bakma.. Yine boynuma sarılma..

Ama sevgili sevdam şunu unutma.. Sen beni sevmesen de.. Farkımda olmasan da, seviyorum seni be sevgili sevdam.. O sımsıcak gülüşünü o gözlerini neden esirgersin ki.. Bilmem benden.. Sevmek sevilmek benim de hakkım değil mi ?

Ama sevgili ben seni sevme hakkımı özgürlüğümü kullanıyorum.. Sen yine de beni sevme....

Hani yazmış ya; ne güzel yazmış şair,

Bu şehirde sana aşık, sana tapan biri var, sen bilmesen de,
o biri asla unutamaz sevgili.. Çünkü ilk aşklar ölümsüzdür,
unutulmaz sevgili.. ' unutulmaz '

Unutulmaz sevgili kara sevdam, " unutulmaz "

(N.K. 17 Kasım 2009 )