Sonlu Dünyada ki Sonsuz Amaç

İnsan bazen düşünmek istiyor.Aklından geçirdiği herşeyi bir süzeğe koyup, elemek istiyor. Hayata kim bilir kaç kez sıfırdan başlama umudumuz beliriyor gün içinde ve kimbilir kaç kere bunu başarabileceğimizi düşünürken karavanaya düşüyoruz. Bir gökkuşağı düşünün İçinde ki barındırdığı binbirrenkten kaç tanesini gösterir bize. İnsan bazen bulut olmak istiyor, bazen de güneşi kapatabileceğimiz korkusuyla anında vazgeçiyoruz bu durumdan.Zaten hayat kararsızlıklar sahnesiymiş ben bunu çok iyi anlıyorum.
Hayat bir merdivenden ibarettir, onu herkes aynı hızla çıkamayabilir, her basamağı aynı şekilde aşındırmayabilir ve insanın her basamakta bıraktığı etki aynı olmayabilir. Hiç kimseyle kendini kıyaslayamassın, buna hayat müsade etmez ki. O merdivenin en üstüne ilk çıkan insan kimse olmayacaktır, çünkü o merdivenin sonu yoktur ki. Herkesin bir üstü varsa, o merdivenin en üstünü aramakta ki vakit kaybını neden yaşar ki insanlar.sonu olmayan bir amaç için sonu olan bir dünyada vakit kaybının mantığı ne.
Hayat yaşadıklarınla güzel olmalı, yaşamadıklarını dert ederek kaybettiğin zmana yazık değilmi.
Sonsuz bir uçurumun ortasında tek başına kalmaktansa, yarın ölceğin gerçeğiyle birgün yaşa, ama yaşa yani daha mantıklı değilmi.Hayat seni sallayacak kadar adiyse, sen onu halt edebilecek kadar güçlü olmayı hiç düşündün mü.Ya dA Şunu mu yaptın, bıraktın denize kendini nereye götürürse pehhh....
Güzel günlerin sonundaki mutlulukları tatmak, akıllı olmaktır.Ve bunu sadece güçlüler yapabilir, güçsüzlerin ise bu hayatta tek yaptığı şey vardır ;seyretmek
Eğer hayatın hem mutluluğu hem acıyı götürebilecek kadar uzun olduğuna inanıyorsan uğraş çabala bakalım herşeyi yaşayabilecek misin?

ama gerçek şu ki hayat sadece birini seçebileceğimiz kadar kısa...



yüzme bilmeyen balık