Unutma

Öyle anlar vardır ki unutulmuyor
Başını eğip yürüyorsun Arnavut kaldırımı taşlar burdayım diye bağırıyor
Birlikte geçtiğimiz o dar sokakta,
Hani çorbacıya çıkan var ya...
Hayatın telaşına kapılıyorsun bazen,
O koşturmacanın arasında gökten birkaç damla düşüyor
Avucuna gözyaşı,
Çaresiz kabulleniyorsun bu ilahi hatırlatmayi....
İşe yetişmek için bindiğin minibüs,
Yorgunsun, henüz uyku mahmuru.
Radyoda bir türkü yükseliyor ,
"Bizim pencereler yele karşıdır, muhabbet dediğin karşı karşıdır,
Girebilsen şu sinemde neler var, gülüp oynadığım ele karşıdır "
Dünya üzerindeki hiçbirşey umrumda olmuyor o an.
İşe geç kalacakmışsın,yorgunsun,cebinde kuruşun mu kalmamış boşveeeer.....
Tam da bu anda aklındaki tek şey onun yüzü, nemli bulutların dolaştığı deniz derini gözleri,
Yorgun parmaklarının seni senden alan o büyülü dokunuşları.
Hersey boş geliyor değil mi.....yooo o olmadan da yaşamak zorundasın unutma söz verdin kendine seni terk edip gittiğinde...
Düşüp kalktığın yerden yeni bir hayat için söz verdin kendine... Başardın da....
Kimsenin başaramayacağî kadar büyük bir aşkla seviliyorsun unutma...
O herkesten önce gördü dizlerindeki yaraları,
Sarmaya çalıştıkça canın yandı ve seninle birlikte ağladı...
Sabrına hayran oldun, takdir ettin....
Aşk değil biliyorum ama sevdin yalan mı....?
Anılar her yerde evet....
Evet unutamazsın da.. Biliyorum.
Acının en son halini yaşadın sen yeter....
Aşktan vazgeç demiyorum sana elbette....
Ama unuttuğun bir şey yok mu?
Kendine verdiğin söz.
Hadi toparlan ve devam et kaldığın yerden sevilmeye...