Yorum Yazmasanız Bile Beğendim Düğmesine Basmak Çok mu Zor
Yıllardır edebiyat sitelerinde kalem oynatır klavye tuşlarına basarım. Bir çok kıymet verdiğim arkadaşım, dostum oldu. Kimileri ile yüzyüze görüşme imkanımız oldu, kimileri ile de görüşemesek bile mesajlaşıyoruz face den ya da başka şekilde haberleşiyoruz... Edebiyat siteleri, içinde yazma hevesi olan bir çok şair ve yazar adayını, edebiyat dünyasına kazandırmıştır. Bir çok arkadaşım da derdini, sıkıntısını azaltmak için, paylaşmayı sevdiği için yazıyor haliyle...
Önde gelen sitelerde bazı zamanlar 400 hatta 500 kişiye varıyor çevrim içi olanların sayısı. Ancak güne gelen eserlere baktığımız zaman eserlere iki üç yorum anca yapılmış oluyor. Zaten bir şiiri, yazıyı enine boyuna eleştirebilecek çok az edebiyatçı arkadaşımız var, diğerleri yüreğine sağlık, ellerine sağlık, aferin koçum gibi aslında kritik olmayan yazıların ötesine geçemiyor maalesef...
İnsan egosu gereği kendini beğenir tabi ki ancak edebiyat sitelerinde sizin, benim gibi kalem oynatan ve bu işe emek veren de yüzlerce bayan/erkek şair ve yazar üyesi olduğu sitelere katkı yapıyor, beğenilmekte isterler haliyle... Gün birincisi olan şiir ve düz yazılara yorum yazmasak bile, bir tebrik bırakalım... Çok zor bir şey değil sanırım sizin içinde benim içinde...
Yaptığınız yorumlar, bıraktığınız tebrikler ile şair ve yazar arkadaşımızı bir ölçüde fişekliyorsunuz, yazma isteğini, hevesini artırıyorsunuz... Hevesi artan bir yazar adayı da her yazdığı yazı da bir öncekinden daha iyi yazılar yazmak için çaba harcayacak, buna kendini mecbur hissedecektir...
Edebiyata, şiir ve nesre emek veriyorsanız, sizin gibi bir çok arkadaşımızda bu yolda ilerlemek için büyük bir gayret içinde yazıyor çiziyor. Düşünüyorum da kendi şirinin dışında acaba sitelerde okuduğu bir şiiri ezberleyen kaç kişi vardır? Çok da fazla olduğunu düşünmüyorum. Herkes, benim şiirim, benim yazım derdinde olduğu için, sadece okuyup, kısa da bir yorum yapıp geçiyor. Oysa ki kalıcı olmak, olmaya çalışmak lazım. Parmaklarınızın ucunda bir tebrik ederim düğmesi, hadi bundan sonra beni yanıltın da güne gelen eserlerde otuz kırk, yorum olmasa bile, en azından beğendim ve tebrik işaretini göreyim...
uzun süredir sanırım yazıdan uzağım. nedenlerim çok. gerçi artık belli bir yaştan sonra nedenlere sığınmanın da bir alemi yok. okumayı seviyorum daha çok. öte yandan edebiyat sitelerine bulaşan virüs var. nedir bunlar? çok yazanlar. her şeyi yazanlar. elbette belli bir saatten sonra seçici oluyorum. bu bence hoş bir durum. başkaları ne düşünür bilemem. örneğin burada en çok okuduğum kimse ismini vermekte sakınca görmüyorum Dilara Aksoy hanımefendi...Beni çekense gizemli notlar düşmesi...meselemse; yorum yazmam. bir esere yorum yazmam kendimce gerçekten yorucu. yazanı takip ederim. fırsat buldukça okurum. yazanda daha doğrusu yazı da bir kaytarmaca yoksa ya da bir kaçış demeliyim yazıya yorum yazarım. ama kolay olmayan bir durum söz konusu. bazen dakikalar saatler sürer. ciddi anlamda beynim bulanır ama yazarım...siz bu yazıyı bir kaç gün önceden yazdınız... bekledim bakalım insanlar ne düşüncedeler diye. demek ki insanlar yorum yazmasını sevmiyorlar ya da sadece dediğiniz gibi hep ben hep ben havasındalar...oysa durum tam tersi olmalı. olur ya da olmaz...yazmalılardı. evet haklısınız çünkü bu edebi siteler gittikçe azalmakta ve yok olmaktalar. virüs yüzünden.
ciddi edebiyat sitelerinde durağanlık olmamalı elbette. zaman geçtikçe ve yıllar ilerledikçe bu durağanlık maalesef artmakta. bunun bir çözümü de yok galiba. oysa eskiden böyle değildi. bu sanata kendini veren insanlar ufak da olsa bir yazının bir şiirin altına düşüncelerini belirtilerdi. insanları susmaya iten; yorum yazmaya çekingen durmalarının nedenleri vardır elbette. her halde dünya da suskun kalmasını en iyi beceren ülkelerden biri olduk. böyle giderse daha çok da artacak suskunlaşmamız. politik baskıların yanı sıra acaba yanlış bir şeyler yazarsam karşımdaki insanı kırarsam düşüncesi ağır basıyor. bu zincirlerin kırılması şimdilik çok zor. özgür düşüncenin ve özgür basının olmadığı ülkelerde durum bu. bunun açılımı dikta evet öyle ya da böyle diktadır. yazıya kendi açımdan baktığımda ilk usuma gelenler bunlar.bense bir şiire bir yazıya yorum yazmaya bazen üşeniyorum bazen yorgunluktan parmaklarımı oynatamıyorum ve bazen de tıpkı bir kedi gibi pısıp içime dönüyor uyukluyorum. yine de yorum yazmadan önce yazılarını şiirlerini beğendiğim takip ettiğim insanlara fırsat buldukça kendimce bir şeyler ulamaya çalışıyorum.
haklısınız. umarım en azından sevdim düğmesine basarlar.
Burada en büyük problem bencillik. Herkesin bir havalarda olması, hele de bir öz geçmişlerinin bulunduğu yere, üç tane şiir kitabım iki tane öykü kitabım var yazdı mı insanlar, değmeyin keyiflerine. Kitabın var da yakınlarının ve arkadaşlarının dışında kim okudu seni, bu önemli... Edebiyat siteleri kan kaybediyor artık. Basılı bir eseriniz olmadı mı, ciddi platformlarda, önemli kritikler de almadınız mı edebiyat ve şiir de yol almanız kendinizi tatmin etmekten de öteye geçemiyor maalesef. Teşekkür ederim katkılarınıza...👍