Zamansız Gitmeler

zamansız gitmelerdi en çok canımı yakan.Bırakıp gitmeler...Bir hoşçakal demeden gitmeler.Gözyaşalrımı hiçe sayıp arkasına bakmadan gidenlerdi beni üzen.Gururluydum.Ama bir o kadar da korumasızdı kalbim...Her gidene ağlayacak kadar suluydu gözlerim...Her gidenle gitti bir parçam...Geri gelmediler hiç, yarım kaldım...Sorun değildi benim için.Nede olsa yarım kalmaya alışmıştım..
''zaman geçsin'' dediler unutursun,alışırsın.Dinledim sözlerini ve zamana bıraktım...Gördüm ki zamandı yoran beni.Zamandı çalan benden her saniyemi.Elimden kaçıp giden de zamandı.Yaralarıma sarmaya onun bile gücü yetmedi.Sevdiğimdi zamansız giden onun gülüşüydü.Hatıralarınla bir başımaydım..Odamda gezendir şimdi hayalin..Seni unuttum sanma...Sana kızdığımı sanma...Belkide tutamadım seni...ellerini ısıtımadım belki...
ben ki herşeyin sonuna gelmiştim.Ama hala yüzümde bir tebessüm var....yüreğim hala döneceğine inanıyor...Belkide unutmak istiyor beni bırakıp gittiğini...Sana kızmak istemiyor kalbim...Nolur içimdeki sevgini nefrete dönüştürme...Yaz mevsiminde yüreğimi karlar altında bırakma...Biliyorum bugünlerde dünlerin yarını.İnanıyorum ki biraz daha yaklaştım sana.Bir roman gibi hayatım...İlk sayfalar deli dolu,orta sayfalar dalgalı ve acılı..
ama son sayfalarım mutsuzluğa yakın biter...Sonum böyle olcaksa ben ilk sayfadan yırtmaya başlamalım hayatımı...Elime 10 misket vermişler...2 tanesi düşmüş ben büyürken...2 tanesi daha düşmüş kötülükleri öğrenirken...4 tane düşmüş ben gidenlerin arkasından çaresizce bakarken...1 tanesi düşmüş sen beni terkederken...Son 1 tane oda kalbim ve ben...Tek biz kalmışız...En son bir tane kalana kadar anlamamıştım değerni senin kalbim...Tek sen kalmışssın ben nefes almaya çalışırken.Bu kadar mutsuz değilim deyip kandıramam kendimi.Maskem düştü yüzümden.Herkese gülemiyorum kimseye güvenemiyorum...Güvenirsem bırakıp gideceklerinden korkuyorum...Artık ağlayamıyorum da. tek bir şey söylüyorum...
SENİ ÇOK SEVİYORUM