Gemideki Aşk-2

...
aradan günler geçer...
ama halen kaptan birtürlü ulaşmak isteği yere gidemez.çünkü aşkı olan gemi,sanki ağlıyor,yerinden
dahi kıpırdamak istemiyordu.bunu farkeden kaptan:
neden hüzünlüsün?
neden içten içe ağlarsın der.ardından aşkı olan gemiye;usulca eğilip,dümene hafif bir buse kondurur.bunu sanki hisseden
gemi, birden neşelenip usulca yol almaya başlıyordu.
saatler geçmiş; gene herzamanki gibi,doğan güneş çarptığı tüm doğayı yeniden karartmaya başlıyordu.
kaptan ise güverteye çıkmış,boylu boyunca uzanmış ve üzerine dahi birşey örtmeden uyumuştu.
45 dakika sonra,gemide aşırı bir sallantı meydana geldi.
adeta;
aşkı olan kaptana:sesleniyor gibi kendini sallıyor ve sallıyordu gemi.
birden bunu hisseden kaptan:noluyor noluyor?diye hızlı bir şekilde uyanıp etrafa bakınıyordu.
ama etrafta hiçbir şey gözükmüyor,hatta gecenin sesssizliği devam ediyordu.kaptan dümenin başına yavaş yavaş ilerliyor
ama biryandanda mırıdanıyordu.
aşkım!bitanem!neden sallandın?bişeymi farkettin?diye söyleniyor,dümenin başına gidiyordu.
dümeni tam 2 saat boyunca bir oyana,bir buyana,çeviren kaptan artık yorulmuş ve gene güvertede uyumak üzere ilerliyordu.
saniyeler,dakikaları!dakikalar ise satleri kovalayıp durdu.gene güneş o gül yüzünü göstermeye başlamıştı.artık
kaptan ise kuşların ve o güzel suyun sesleri ile gözlerini açmıştı.ardından kaptan,güzel bir sofra hazırlamış,
kahvaltısını yapıyordu.karnı iyice doyan kaptan şükredip masayı toparlamaya başlamıştı ki; öyle sarsıntı meydana geldi ki
kaptan ellerindeki tabak,kaşık ile güverteye boylu boyunca serilmişti.hemen ayağı kalkmış,geminin büyük bir kaya parçasına
çarptığını anlamıştı.bu da kaptanın büyük bir dikkatsizliğiydi.
ama kaptan;öyle bir iç çekiyor ve gözlerinden yaş geliyordu ki,içler acısıydı.çünkü aşkı zarar görmüştü.
hemen dümenin başına koşmuş,doyasıya öpüyor ve sarılıyordu.
kaptan belli bir süre sonra kafasını bir sağa bir, sola,çevirdikten sonra tam metrelerce ileride,virane olan bir gemiyi
farketmişti. olduğu yerde,gemi öylece duruyordu.kaptan anlamıştı tabi o geminin terkedildiğini...
aman ALLAH'ım!bir gün benim aşkımda mı böyle olacak diyiyordu kaptan...
aşkı olan gemisi,tam da o virane olan geminin,üzerine ilerliyordu.hemen rotasını hafif sağ tarafa değiştiren kaptan,
yavaş yavaş o geminin sağ tarafına doğru ilerliyordu.kaptan tam bu sırada içini çekiyor,sağ elini ise kalbinin
üzerine tutup,yere yığılı veriyor.gözlerini sonkez yuman kapanın büyük aşkı olan gemisi,onun taputu olmuştu.
o geçirdikleri günler,aylar,hatta seneler artık aşkı olan gemiye;hatıra olarak kalıyordu.kapta'nın gizli kalp rahatsızlığı
vardı.ama artık hayatı sona ermiş,aşkı olan geminin içinde vefat etmişti.gemi ise aşkının öldüğünü hissedince, oda dayanamaz
olur ve önündeki virane olan diğer gemiye çarpıp,batmaya başlamıştı.artık geriye sadece dalgalara,esen rüzgara ve o güzel
tüm doğaya bıraktıları büyük aşkları kalmış oldu.
(yaşam sevgi dünyası içinde,böyle aşkı bulup tadan insanlarla güzeldir!)

NOT: gemideki aşkın 3.cü serisini yazmamı isteyen arkadaşlarımın yoğun yorumları üzerine devam ettirilecektir.