Ütopya Çocuk Misafirim Oldu Bugün

Kızıl bir gün daha teslimdir gündüzünden geceye...
Tüm keşmekeşliği ile biten bir günün öncesinde, ne saatler kurulmuştur akşamından sabaha...
Ne dakikalara bölünmüştür zaman içinde gün...
Ben de o zaman içerisinde, güzel bir dünya düşledim ütopyamda...
Ardından;
Ütopya bir çocuk doğdu hayallerimde ve misafir ettim onu bir günlüğüne...

Hadi düş dedim...
Düş gel benim dünyama...
Sıyrıl ütopyalarından bir an için, düş gel gerçeklerime...
Ama, önce kabuğunu delmelisin gelmeden önce, benim dünyam zordur ütopya çocuk, doğarken bile güç kaybedersin buralarda, henüz daha gözünü bile açmadan ben geldim demenle bir beş yüz gramın eksildi bile...
Buralarda hayat güçtür, istiridye gibi de sert...
Kabukludur burada yaşam, sıkça düşersin ve kabuk bağlarsın, yaraların, kabuk bağlaya bağlaya teninin rengini dahi unutursun...




Hadi şimdi gel...
Uzat kafanı bir bak...
Bak da gör neler olup bitiyor benim dünyamda...
Önce soluna bir bak, yaşlı bir dilenci el açmış para diye...
İki adım ötede tinerci bir çocuk, elinde siyah bir poşet, gözler yumuk, dalmış hayallere...
Bunlar hep sahipsizliğin kurbanları, bir kereliğine olsun gerçeğini hiç yaşayamamışlar ki hayallerinin dışında...
İki adım daha gidelim, dön bir de sağına bak...
Bulanık bir su ve yanı başında foseptik bir çukur...
Aman! Dikkat takılıp ta düşmeyesin çukura, biz alışığız da sana bişi olmasın, misafirimsin ne de olsa...
Ya foseptikten taşan atık kanalizasyon sularına ne demeli?
Deniz sanıp içinde yüzen, oynayan çocuklara?
Deniz nedir hiç görmemişler ki hayatlarında...




İşte buralar hep böyledir ütopya çocuk, bakma sen caddelerimizin gösterişli, ışık ışık yandığına...
Buralara uğrayan bile yok, her türlü hastalığa davetiye basılır arka sokaklarda...
Çok çukurlar açılır da kapatmaya gelince hep unutulur nedense, içine düşüp ölenlerin bini bir para...




Hadi ütopya çocuk bu kadarlık yeter, şimdi dümdüz yoluna...
Sakın ha! Ardına bile bakma, sadece önüne bak, takılıp düşersen kalırsın buralarda...
Sağ çıksan iyi kurtulamazsın ki...
Hayallerine bile yer yoktur benim dünyamda...
Benim ülkemde ölüm var ?'Ütopya çocuk''
Ölüm buralarda!
Hemen yanı başında...




_Kardelen_

30 Kasım 2010 2-3 dakika 1 öyküsü var.
Beğenenler (4)
Yorumlar (4)
  • 11 yıl önce

    Beğeniyle okudum

  • 11 yıl önce

    İlk okuduğumda büyük beğeni ile okumuştum ve yine aynı hüzünlü tadı aldım.

    Emeğe teşekkürler...

  • 11 yıl önce

    Can İnci'm demin yorumu görememiştim sanırım şimdi halloldu:) İçten yorumunuz için çok teşekkürler, sonsuz sevgiler...

  • 7 yıl önce

    Günün öyküsünü ve yazarımızı kutlarız👑👑