Ah Zurvan!

Hayat bir hayal,

Bir aldanış,

Bir rüya.

Vururken gölgelerimiz

Uzak kıyılara,

Saklanıyor şimdi sözcüklerimiz

Yosunlar

Ve deniz kabuklarına.

Vururken gölgelerimiz

O uzak kıyılarda

Uzayan yalnız patikaya,

Yankılanıyor sesimiz

Şimdi

Ufuklara koşan

Bulutlarda.

Sen,

Ben

Ve diğerleri

Yol alırken uzaklara,

Ses veriyor anılarımız,

Rüzgârlarla savrulan

Kumsallarda.

Akıyor zaman

Yaşlı kum saatleri

Ve yorgun dalgalarda.

Sen,

Ben

Ve diğerleri

Yudumlarken sessizliği,

Köpüren dalgalarda,

Taşıyor zaman bizi

Bilinmez kıyılardaki

Başka kumsallara.

Orada

Saklanabiliriz belki

Bir an,

Belki uzun bir zaman,

Onca yılın ardından.

Ah, Zurvan!

Ah, Zurvan!