Bank Üstü Yalnızlıklar

Lacivert ve gri bir gece düşün...
Bulut aralığından bakan yıldızları.
Sessiz düşün, rüzgarlar kadar sessiz...
Pencereden hiç bakma, sensiz geçsin zaman.

Kimsesizliği düşün, hiç sorma neredeydin diye.
Bir film gibi; tam yerinde ağla, yada en derinden.
Sonra kapat gözlerini, bütün çığlıkları yıkan bir sesle düşün,
Ama sakın açma ağzını.
Karmakarıştır zihnini, ama sakın karma kendini.


Deniz kenarı düşün...
Dışarı da sessizlik, mavi de sessizlik,
Gülümseyen balıklarla volta at,
Gölgeler var et kendine, sessizliğine...
Sonra otur yalnızlıklar çoğalt bank üstünde.


Şimdi aç gözlerini...
Bak; hayat devam ediyor.