Brozlaşmış Kalbim

Bronzlaşmış kalbim, gece yanığı...
Sere serpe uzanmışım,
Gece yüzüme vuruyor..
Güneş sanki balçıkla sıvanmış
Sanki evvelden zifiriydi hayat...
Güneşi hiç görmemişim sanki,
Dört mevsim gecenin yaşandığı bir iklimde
Aynaya bakıp kendimi garipsiyorum..
Aynayada gece var, çabam bir anlık
Suretimi sen çaldın ey karanlık!!
Resmini çizebilmek için
Güneşi arkama aldım..
Şimdi çok geride kaldı güneş,
Bu uğurda çok yol aldım...
Daha gözyaşların vardı,
Daha ellerin...
Çizilmesi gereken bir aşk vardı
Ama tuvale sadece gidişini karaladım..
Güneşi ben terk ettim gecem senden yadigar
Tenimi yaksın karanlık, gelme artık ey yar...