Bulamayışlar

Çiçek adlarında birikmiş bir fotoğraf,

çığlıkların silsilesini boğuyor kokusuyla.

Bir gün bir kargaşada boğuşursam kalbimle

dalgakıran bakışınla soğut beni,

acı eşiğimin inatçı çocukluğunda.

Karanlıkta, ışık hızını geçen delirmelerimle 

arıyorum silüetimi.

Bir ben , bir ellerim birde dilime dolanan kelimeler.

Kelimelerim kurşun gibi dolanıyor durmadan,

tan yeri ağarmadan bulmalı yerini

   -dolaşmalı mezarlıkları

   -öpmeli okyanusları dudaklarından

   -düşmeli ayağının dibine kötü huylu meleklerin.

Evet, evet buluşmalı çığlıklarla.

Bütün evlere giriyorum,bütün odalara

onların hayatı, tanımadığım onlarca, yüzlerce ben

binlerce insan kalbi.

     Çıkaracağım bütün kötülükleri

     bağıracağım kulaklarına, tek kelime

     bağıracağım; Sevgi.

Bir yol çizilmiş gibi gecelere.

Gitmek için,düşmek çarpmak için

bulmak için belki bir şeyleri.

    -bulamıyoruz sonsuzlukta

     evet biz yokuz, ay yıldızlarla sevişirken

     biz yokuz, ay güneşi aldatırken ölmelerimizle

                                                                            biz yokuz-

Yürüdüğüm yollarda insanlar sokak lambası gibi

sıralanmışlar ardı ardına, geceyi bekliyorlar yine

ve ben insan oluyorum güneş batınca.

Annem kur'an okumaz akşamları hiç, sormadım neden diye

oda mı günahtır acaba, belki ilahi söyleriz daha anneler gibi

           seni koruyacağım anne,kocaman hüznüme saracağım

           yoksulları da koruyacağım,açları tokları,

           soğukta yatan kedileri köpekleri,yılanları da

ve koşacağım ben hep koşuyorum hep korkuma koşuyorum

sana koşuyorum yılgın atlarlara,

güneşin yansımalarını aldığım gözlerimle

içi boş toprak yürekli sazlarla,

ah ki tırnaklarımı yaralar bağlamış kazımakla,

eşelemekte olan durgun sularla.

kanıyor kelimelerim karanlıkta 

zaten hep kanıyor bir yerler 

patlamaya hazır çirkin sesli lügatlarda

ve ne güzel şey hükmetmek vurulmuş bir kuş kanadında.