Damlayan Hüzünler

İçimde bir yerlerde uyukluyor gülüşlerin

Hani bu gece çıkarsam sokaklara 

Kokunun sindiği duraklarda alsam nefesimi

 gözlerimin bahtsız kenarları ıslanırken

Alnıma delicesine vuruyorken yağmur

Sarhoş düşüncelerle dolaştığım şu şehre

Haykırsam adını...

Yeşerir miydi aşka olan inancım.. bilemeyeceğim

Midemde geçmeyen bir sancı

Ve içinde kanadı kırık olanlar...

Seni rastgele sevmenin 

O katlanılmaz karanlığındayım şu sıralar

Aralıklı kapıdan vuran ayazın

Yalnızlığıma eşlik ettiği o gece fark ettim

Seni rastgele severken

Olmadık zamanlarda içime kapanacağımı...

Ama oldu bir kere

Telafisi olmuyor bazı kayıpların

O aşk denilen gemiyi bekleyemedim

Rıhtıma rüzgârlar vuruyordu... yanaşamadım

Maviye kaldı hüzünlerim...sevmelerim

Hangi taşı sektirsem 

Adın kadar heceleyip kaybediyorum

Sen seferine varamadım

Sarılamadım son kez... özür dilerim

Ve sevgilim...

Dinmeyen bir yağmur mevsimidir seni anlattığım

Gözlerimden süzülen bir nefeslik şiir

Bir bahtsız sevdadır sokaklarda üşüyen...

Anlayacağın sırılsıklam bir haldeyim

Hangi sayfanın tozunu yutsam

Hangi mavinin seyrine dalsam

Bir tutam sen üşüşüyor 

Bir buruk yorgunluk çöküyor yüreğime