Deli Gönlüm

Ah! deli gönlüm, uslanmadı gitti yıllar boyu,
Her çiçekten bal alıp,kovana taşıdı onu,
Aşk,gençlik çağında bulunan bir zemzem suyu,
Boş yere harcayıp heba eyledim ben gönlümü.


Gözüm gibi baktım,korudum onu diğer gözümden,
Yattığı yer yanımdı,düşürmedim hiç onu kucağımdan,
Sözün en değerlisini söyledim,esirgemedim hiç ondan,
Dilimde bir yalnızlık türküsü oldu,mızrabı zehirli oktan.

Susadım çağlar boyu,kanamadım içtiğim kova kova sudan,
Görünmeyen bir çizgi vardı,bizi bir bağla birbirine bağlayan,
Yüreğimde bir davul gümbürderdi,seni her gördüğümde,
Sahra çölünde bir seraptın sen ,bir görünüp bir kaybolan.