Eylülü Dört Gün Geçe

Bir telaş vardı kalplerde,
belki korku belki mutluluk
ya da yakamıza yayılacak olan aşkın kokusu...

*

kalabalığı arkamda bırakarak
kanat çırparak geldim gözlerine
istasyonun kederli hali
tebessüm etmişti trenlerin siren sesleriyle,
eylülü 4 gün geçe..
Denize açılır gibi açıldım o bal gözlerine.
karşı karşıya gelince bir nefeslik yakınlık vardı dudaklarımızda
ayların hasretini kollarımla bıraktım omuzlarına
sıkı sıkı sarmaladım...
bilmediğim o kokunu meğer ne çok özlemişim!

*

dolan gözlerimden akan yaşları durdurmak istermişçesine
titreyen parmaklarımı kenetledin parmaklarınla
dolu dolu baktın,
dolu dolu aşık oldum ben sana..

*

eylülü 4 gün geçe;
el ele ilerlediğimiz uzun sokaklar çok kısa gelmişti bana
kaldırımlarda sonbaharın ıslığını çalan kızıl yapraklar
arkamızdan yetişmeye çalışıyordu,
masmavi gökyüzünün altında,mavi denizin karşısında
martıların çığlıklarıyla karşıladı bizi Marmara..
dalgalar hızını arttırdı merhaba dermişçesine,
insanlar yok olmuştu sanki
sadece;
sen ve bendik o eylül gününde

*

her eylül ardından ayrılıkları getirmişti sessizce
bu eylül farklıydı
kalbime seni yerleştirmişti haber vermeden..
hafif nemli çimenlerin üstünde
Leyla,mecnun aşkı yazılıyordu o güne
eylülü 4 gün geçe;yeni bir ben doğdu içimde..

*

zaman ilerlemişti,
akrep yelkovanı yakalamak için saniyeye diller dökmüştü belki de
ama ayrılık vakti işte; hüzün doldururdu yüreklere,
bu başkaydı,tatlı bir ayrılık olsa dahi,
burukluk vardı hoşça kal dememizde...


5 eylül 05:25