Gece Şarkıları

I.

Soğuk ve taştandı kent, ceset gibi serilmişti
Kara bir bulut gibiydi üzerindeki kargalar
Ruhumun derinliklerinde savaşlar başlatıyordu, kanat sesleri

-Zaman sadece pas tutmuş bir saatte yavaşlarmış!

Kadifeden tabut gibi üstüme kapanıyordu gece
Ve diziliydiler, birer mezar taşı gibi sokaklar
Her köşede çığlık çığlığaydı *kumral gölgeler
Bir bilinmezlik
Bir varoluş bilmecesi
Bir hayaletin fısıltısıydı aşk
Ki
Dans ederken geçmişin hayaletleri
Zaman ötesi anılarıydık seninle

Melek ile şeytan arasında günahkar yemin!

Ah sevgilim;
Ne olur inan bana
Ölmeseydim şayet
Seni daha da çok sevebilirdim...



II.

Karanlık bir ayna yansısıdır aşkın felsefesi
Soğuk elleriyle boyanmıştır korkunun
Dipsiz kuyuya fısıldayandır orada varoluş
Sis bulutu gibi dağılır anlamı fısıltıların
O yüzden sessizliğin şarkısını söyler kargalar
Rezonansları aklımın duvarlarını yıkar
Her kaInat sesinde, t-ek soru yükselir gözlerimde;
"Neden ben?" ve "Neden henüz sevişmedik?"

-Korku ve şüphe zehirli bir okmuş!

Kalbimde derin boşluk ki tıpkı bir mezar
Her adımımda bir adım daha derinine düşüyorum toprağın
Varlık ile hiçlik arasında dağılıyorum salınarak...

Ah sevgilim;
Ne olur inan bana
Ölmeseydim şayet
İlk fırsatta sevişecektim seninle...


III.

Bir hançer gibi parlardın karanlıkta
Ateştin korkunun gözbebeklerinde
Son noktayken ölümün eşiğinde
Boyut kapısıydın cennetten cehenneme
"Kaderin tellerini çalar" derdin onlar
...!
*Sen kargaları çok severdin...

Her birinin çığlığı derin yaradır ruhumda artık
Ve her çığlık bir anıyı daha kanatır zihnimde
Tek aşk
Tek acı
Tek gözyaşı
Tek rüya
Sonsuz bir döngünün içinde birbirine karışır

-Aşk isyanmış bir çığlık bir direniş,
varlık arayışıymış yokluğun ortasında!

Her özlemimde kum tanesi gibi savrulurum sol memene
Bir pelerin gibi sarar bedenimi kokun
Nasıl bilmeceyse,
o an ele geçirir ruhumu muamması varoluşun

Ve ben,
gölgelerine saklanırım kargaların yeniden alçakça
Gayya kuyusu gibi dipsizleşirken gece
Baş koyarım
Cevapsız sorularla motiflenmiş bir yastığa

Ah sevgilim,
Ne olur inan bana
Ölmeseydim şayet
Tüm sorularını cevaplayacaktım, cesaretimi toplayıp!


IV.

Uzaklaşan umutlar gibidir yıldızlar...
...!
Oysa sen;
Bir ışık gibiydin karanlıkta parlayan
Kör gecelerin Siriusu...

O iz
O fısıltı
O hayalet
Her biri takipçisiydi aşkımızın
O gölge
O ruh
O bilge
Her biri vazgeçmemişliğimizin şarkısını kargalara söylerdi

Bizse
Tersine yokluğumuzu bulduk
Kargaların söylediği bir şarkıda,  peşimizdekilerden kaçarken...

Ah sevgilim,
Ne olur inan bana
Ölmeseydim şayet
Bir ömür yatmaya razı gelirdim seninle, en karanlığında *Bastille'in!




... Kızıltan ...