Gidiyorum Doğduğum Ölüme

Toparladım hiç bir şeyimi,
Ve her şeyimi geride bırakıp
Gidiyorum doğduğum ölüme.
Sen gittiğinden beri,
Okyanuslar biriktiriyorum kirpiklerimde.
Bir acı ki; yaşlanırsın,
Alışkanlıklar artar... acısada hoşlanırsın.
Kalbim, kalbinin mahzeninde tutsak,
Ömür biter, bitmez tutsaklığım...
Sokaklar, şehirler, ölümler boyu uzar gider.

Bir hazan sabahının koynuna yatırıp bedenimi,
Sessizce ölümü bekliyorum... büyütüyorum...
Süslüyorum yalnızlığımı yalan sevişmelerle,
Ve saklıyorum bütün sevinçlerimi kendimden.

Bir yaşlanış, içinde sınırsız sayıda aldanış,
Yalnızlığa ölüm korkusu katan...
Adına ne derseniz deyin,
Bu bir ölümdür hazanın koynuna yatan...