Gıyabında Sevdanın

Ezerken pabuçları yine
O öfkeli yürüyüşler
Gıyabında sevdanın

Patikası tükendi çorak çakıllı kasabanın
Ve dalında kalırken meyvesi, eski incir ağacının
Eşelenirken toprak yabansı bir kedi dişinde
Maziye sinmiş yağmur kokuları vardı
Delikanlısı tükenmiş kumların

Dilsizken eşkıya lodoslar
Son şarkıyı o kırlangıç söyledi
Tüneyip şakülü kayık bacaya

Ağladı belki de eski bir hikâyeye
Vuslatı yarım ölüler vardı
Metruk kabristan köşelerinde

Böyle idi dua
Kâhinleşen yarasalardan saklanıp

Ya ezgi
Ya şiir
Ya yağmur tadında

Ezerken pabuçları yine
O öfkeli yürüyüşler
Gıyabında sevdanın

Gök gürültüleri karıştı
Yanık servilere..

'' içimi akıttığımdan beri sana
beni ağladın
bırakmadın göz pınarlarında ''